Жергілікті жер

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Жергілікті жер - барлық элементтерімен:

  • бедерлерімен,
  • жер кабатымен,
  • суымен, әсімдігімен,
  • катынас жолдарымен,
  • тұрғылықты жерлерімен,
  • өнеркәсіп,
  • ауыл шаруашылық,
  • әлеуметтік-мәдени объектілерімен қоса алғандағы жер жазықтығының бір бөлігі (аймағы, ауданы).

Ол ұрыс жағдайының ең маңызды элементтерінің бірі болып табылады. Жергілікті жер бедерлерінің ерекшелігіне байланысты:

  • тегіс, адырлы, қыратты, таулы (аласа таулы, орта таулы, биік таулы) болып;
  • ойлы-қырлы болуына байланысты — өзекті, сайлы, жыралы болып жүріп;
  • өту жағдайына байланысты, бақылау және бүркемелеу жағдайларына байланысты ашык, жартылай жабық, жабық;
  • табиғат жағдайларына байланысты — шөлді, далалық, (шөл далалық), орманды, батпақты (орманды-батпақты) болып болінеді.

Жергілікті жердің ұрыс қимылдарына әсер ететін қасиеттерін тактикалык қасиеттер деп атайды. Жергілікті жерді ұрыс қимылдарын жүргізуде және дайындауда оны неғүрлым жақсы пайдалану мақсатында жағдайды бағалау барысында қолбасшылар (командирлер) мен штабтар жанжақты зерттейді. Жергілікті жерді топографиялық және арнайы карталар, аэросуреттер, әскери-графикалық сипаттамалар, барлау мәліметтері және баска да мәліметтер бойынша зерттейді және бағалайды. Бүркемелеу және бакылау шарттарын бедер сипаты мен табиғи бүркемелер (бақылаудаң оптикалық және радиотехникалық құралдардың көмегімен жасырынатын) сыйымдылығына байланысты аныктайды. Жергілікті жерді зерттеу және бағалау мәселелерімен әскери топография мен әскери география айналысады.[1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Қазақ тілі терминдерінің салалық ғылыми түсіндірме сөздігі: Әскери іс. Алматы: «Мектеп» ААҚ , 2001 жыл