Жоғары жиілік техникасы

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Жоғары жиілік техникасы – 300 Мгц-тен 300 Ггц-ке дейінгі жиілік диапазонындағы электрмагниттік тербелістер мен толқындардың қасиетін зерттеумен және оларды тиімді қолданумен айналысатын ғылым мен техника саласы. Кейбір жағдайларда Жоғары жиілік техникасында қолданылатын жиілік диапазонының төменгі шекарасын 30 Мгц, ал жоғарғысын 3 Тгц деп те есептейді. Жоғары жиілік техникасы құрылғылары мен жүйелері (сәуле шығарушы, таратушы, қабылдаушы, өлшеуіш, т.б.) шешілетін мәселе типі бойынша және осыған байланысты қолданылу салаларына қарай: ақпараттық (радиобайланыс, теледидар, радиолокация, радионавигация, радиобасқару, техникалық диагностика, есептеу техникасына қатысты) және энергетикалық (өнеркәсіптік технология, тұрмыстық құралдар, медицина, биология, химиялық жабдықтарда және энергия беруде қолданылатын) болып ажыратылады. Жоғары жиілік техникасының құрылғылары мен жүйелері радиоспектроскопияда, қатты дене физикасында, ядролық физикада, радиоастрономияда, т.б. жүргізілетін көптеген ғылыми зерттеулерде тиімді құрал ретінде қолданылады. Жоғары жиілік техникасында қолданылатын электрмагниттік өріс теориясы электрдинамиканың жалпы заңдарына негізделеді.

Дереккөздер:[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Қазақ ұлттық энциклопедиясы