Жылжымалы байланыс құралдары

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Жылжымалы байланыс құралдары[1]оперативтік құжаттар және басқа да қызметтік құжаттарды жеткізуге арналған көлік құралдары. Ұлы Отан соғысы кезінде бірлестіктер, құрамалар мен бөлімдер арасында жылжымалы құралдармен байланыс осьтік, шеңберлік маршруттармен және бағыттармен ұйымдастырылды. Басқару пункттері маңында сонымен қатар байланыс осі бойында пакеттерді жинау, сұрыптау және жіберу үшін ақпараттар жинау пункттері құрылды. Жинау пункттерінің құрамында хабарларды тіркеу экспедициясы, көлік құралдары, фельдъегерлер және қорғаушы күзет болады. Жинау пункттеріне жақын маңда байланыс ұшақтарын қабылдау үшін ұшып-қону аландары жабдықталды.

Қазіргі уақытта[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Жылжымалы байланыс құралдары ретінде поездар, автомобильдер, бронетранспортерлар, мотоциклдер, ұшақтар, тікұшақтар мен байланыс катерлері, ал кейбір жағдайларда ұрыс ұшақтары, танктер және кемелер қолданылады. Жылжымалы байланыс құралдары әдетте әскери жолдармен жүруге айрықша құқылы болғанмен, көлік құралдарында арнайы тану белгісі немесе рұқсат қағазы болуы керек. Қазақстан Республикасында жылжымалы байланыс құралдары мен әскери пошталық байланыс фельдъегерлік-пошталық байланыс қызметі болып біріктірілген.

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Қазақ тілі терминдерінің салалық ғылыми түсіндірме сөздігі: Әскери іс. Алматы: «Мектеп» ААҚ, 2001 жыл