Жүніс бай мешіті
| Әулие ата мешіті | |
 | |
| Ел | |
|---|---|
| Қала | |
| Статусы |
Республикалық маңызы бар тарих және мәдениет ескерткіші |
| Сәулет стилі |
қала және сәулет құрылысы |
| Картада орналасуы | |
|
| |
Координаттар: 42°53′53″ с. е. 71°23′25″ ш. б. / 42.89806° с. е. 71.39028° ш. б. (G) (O) (Я)
Жүніс бай мешіті, Әулие ата мешіті – Республикалық маңызы бар тарих және мәдениет ескерткіштерінің мемлекеттік тізіміне енген сәулет өнері ескерткіші.
Орналасқан жері
[өңдеу | қайнарын өңдеу]Жамбыл облысы, Тараз қаласы, Адамбаев көшесі, 24.
Мешіт сипаты
[өңдеу | қайнарын өңдеу]Мешіт 1904–1906 жылдары жергілікті азамат Жүніс байдың (Қали Юнус Маюсулов) қаражатына шебер Сейдулла Қожаның басшылығымен салынған.
1982 жылы Жүніс бай мешітін “Ежелгі Тараз ескерткіштері” мемлекеттік қорық-мұражайының ғылыми қызметкерлері зерттеді. Мешіттің үш қабырғасы күйдірілген кірпіштен қаланып, шығыс қабырғасы ағаштан тұрғызылған. Ғимараттың төбесі уық ағашпен жабылып, ағаш тұғырларға орнатылған белдемелер арқылы бекітілген. Ішкі қабырғасы мен төбесі табиғи бояуларды қолдану арқылы өсімдік тектес және қима өрнекті суреттермен көмкерілген. Алғашқы нұсқасында мешіттің жалпы аумағы 27х12 шаршы метр болған. Осы көлемдегі ғимараттың төбе жаппасын 18 ағаш тұғыр ұстап тұр. Михрабы батыс қабырғаға орналасқан. Мешіттің ішкі бөлігі ағашқа ойылған ойма ою-өрнектермен әшекейленген.
1974 жылы жөндеу жұмыстары жүргізілген.
1998-1999 жылдары сәулетші Нұрлыбек Баекеевтің жобасымен жүргізілген қайта жөндеу кезінде намазхана кеңейтіліп, қосымша тұғырлар орнатылды. Аулаға жаңа үлгідегі табан тастар төселіп, есіктер қойылған. Кіре беріс қақпа аркамен көмкеріліп, екі биік тұғыр-мұнарамен жалғастырылды. Жаңадан қосылған намазхана аумағы 9х26 шаршы метр мешіт қазір “Әулие Ата мешіті” деп аталады. Ол Тараз қаласындағы үлкен діни-рухани орталық болып саналады.[1]
Дереккөздер
[өңдеу | қайнарын өңдеу]- ↑ Ислам. Энциклопедиялық анықтамалық. Алматы: “Аруна Ltd.” ЖШС, 2010. ISBN 9965-26-322-1
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
