Илья Львович Сельвинский

Илья Сельвинский
Туған кездегі есімі	Илья Лейбович Селевинский
Туған күні	24 қазан 1899 (1899-10-24)
Туған жері	Ақмешіт, Ресей империясы
Қайтыс болған күні	22 наурыз 1968 (1968-03-22) (68 жас)
Қайтыс болған жері	Мәскеу, КСРО
Азаматтығы	Ресей империясы  КСРО
Мансабы	ақын, драматург, прозашы
Шығармашылық жылдары	1915 — 1968
Бағыты	Конструктивизм
Жанры	лирика, эпос, роман, эпиграмма
Шығармалардың тілі	орыс
Ортаққордағы санаты: Илья Сельвинский

Сельвинский Илья (Карл) Львович (24 қазан 1899, Симферополь – 22 наурыз 1968, Мәскеу) – орыс совет жазушысы. 1941 жылдан КОКП мүшесі. Мәскеу университетінің қоғамдық ғылымдар факультетін бітірді (1923). Әдеби жұмыспен 1915 жылдан айналысты.

1920 жылдары конструктивистер әдеби тобы жетекшілерінің бірі. Ертеректегі шығармаларының бастылары – «Улялаевщин» поэмасы (1927), «Командарм 2» трагедиясы (1928). Өлеңмен жазылған «Пушторг» романы (1928).

1930 жылдарда тарихи тақырыптарда шығармалар жазды. Ресей тарихының күрделі кезеңдерін суреттеді («Иоанн сері», 1937; «Бабек», 1941 т.б.). Ұлы Отан соғысы тұсында патриоттық жырлар («Мен мұны көрдім» т.б.) жазумен бірге «Ресей» драм. Трилогиясын («Ливон соғысы», 1944; «Полтавадан Ганнгутқа дейін», 1949; «Үлкен Кирилл», 1957) жариялады. «Жыр бастауы» кітабын (1962), «Айқай, жастық шағым» өмірбаяндық романын (1966) т.б. жазды. Сельвинский қазақ ақындарының (Абай, Жамбыл, І. Жансүгіров, Т. Жароков, Ә. Тәжібаев т. б.) бірқатар шығармаларын орыс тіліне аударды. 5 орденмен және медальдармен марапатталған.