Мазмұнға өту

Иньиго Мартинес

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Иньиго Мартинес Футбол
сурет
Жалпы мағлұмат
Толық аты

Иньиго Мартинес Берриди[1]

Туған күні

17 мамыр 1991 (1991-05-17) (33 жас)

Туған жері

Ондарроа, Испания[1]

Азаматтығы

 Испания

Бойы

182[1]

Позиция

қорғаушы

Клуб жайлы ақпарат
Клуб

Испания Барселона

Номері

5

Жастар клубы
2009–2011 Испания Реал Сосьедад B 54 (2)
2011–2018 Испания Реал Сосьедад 205 (16)
2018–2023 Испания Атлетик Бильбао 152 (6)
2023— Испания Барселона 44 (0)
Ұлттық құрамы[* 1]
2013—  Испания 21 (1)
  1. ↑ Ресми матчтарда ұлттық құрамда болған ойындары мен голдар саны.
Бұл үлгіні: көру • талқылау • өңдеу

Иньиго Мартинес Берриди (ис. Iñigo Martínez Berridi; 17 мамыр 1991, Ондарроа, Испания) — испан футболшысы, «Барселона» клубының және Испания ұлттық құрамасының қорғаушысы.

Иньиго Мартинес өзінің кәсіби мансабының көп бөлігін Реал Сосьедад клубында өткізді, онда ол 20 жасында дебют жасап, барлық жарыстарда 238 ойынға қатысып, 17 гол соқты. 2018 жылдың қаңтарында ол Атлетик Бильбао клубымен келісімшартқа отырып, 2020–21 жылғы Испания Суперкубогын жеңіп алды және екі рет Испания Кубогының финалына шықты. Мартинес Испания құрамасында алғашқы ойынын 2013 жылы өткізді.

Мансабы

[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Клубтық мансабы

[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Реал Сосьедад

[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Иньиго Мартинес 1991 жылы 17 мамырда Бискайя провинциясының Ондарроа қаласында дүниеге келген. Ол жергілікті Ауррера Ондарроа клубынан Реал Сосьедадтың жастар құрамына қосылды[2][3]. 2009–10 маусымында ересектер командасында дебют жасап, 23 ойын өткізіп, бір гол соғып, резервтік құраманың Терсера Дивизионнан көтерілуіне үлес қосты[4]. Алғашында сол жақ қорғаушы позициясында ойнады[5].

Иньиго Мартинес 2011 жылдың 27 тамызында Спортинг Хихон клубына қарсы сырт алаңдағы ойында толық 90 минут ойнап, Ла Лигадағы дебютін жасады[6]. 2011 жылдың 2 қазанында ол дерби кезінде Атлетик Бильбаоға қарсы ойында өз жарты алаңынан лигадағы алғашқы голын соқты[7].

Иньиго Мартинес Реал Сосьедад сапында, 2015

Келесі маусымдарда ол негізгі құрамның тұрақты ойыншысына айналып, 2012–13 маусымында Реал Сосьедадтың 10 жылдық үзілістен кейін УЕФА Чемпиондар Лигасына оралуына үлкен үлес қосты[8][9][10][11].

2016 жылы 26 сәуірде Мартинес клубпен жаңа бес жылдық келісімшартқа қол қойды[12].

Атлетик Бильбао

[өңдеу | қайнарын өңдеу]

2018 жылдың 30 қаңтарында Мартинес Атлетик Бильбао клубымен 2023 жылға дейінгі келісімшартқа қол қойды, келісімшарт құны 32 миллион еуроны құрады[13][14]. Мартинес 4 ақпанда дебют жасап, Жиронаға қарсы сырт алаңдағы 2:0 жеңілісімен аяқталған лига матчында толық 90 минут ойнады[15].

2020 жылдың 20 маусымында, Мартинес Атлетик сапындағы 85-ші ресми ойынында алғашқы голын соқты. Ол Бетис клубына қарсы үйдегі ойында өкшемен гол соғып, командасына 1:0 есебімен жеңіс әкелді.

2020 жылғы Испания кубогының финалында бұрынғы клубы Реал Сосьедадқа қарсы ойында Мартинес екінші таймның басында айып алаңының шетінде қолмен ойнағаны үшін пенальтиге себепкер болды, бірақ VAR қарауынан кейін бұл айып алаңынан тыс болғаны анықталды; он минуттан кейін Портуға қарсы ереже бұзғаны үшін пенальти жасап, төреші оны алаңнан қуды, бірақ VAR тексерісінен кейін бұл әдейі жасалмағаны анықталып, қызыл карточка сарыға ауыстырылды. Пенальти голға айналып, Реал Сосьедад 1:0 есебімен жеңіске жетті. Ойыннан кейін ол бұрынғы командаластарына құттықтауын білдіріп, спорттық мінез-құлқы үшін БАҚ-та мақталды[16].

Мартинес 2022–23 маусымының соңында Атлетик Бильбао сапынан кететінін жариялады[17]. Ол клуб сапында 177 ойын өткізіп, сегіз гол соқты[18].

Барселона

[өңдеу | қайнарын өңдеу]

2023 жылдың 5 шілдесінде Иниго Мартинес еркін агент ретінде Барселона клубымен екі жылдық келісімшартқа қол қойды[19]. Алайда, келгеннен кейін көп ұзамай, ол жарақат алып, ота жасатуға мәжбүр болды. Ол өзінің алғашқы ресми ойынын 3 қыркүйекте Осасунаға қарсы сырт алаңдағы 2–1 есебімен жеңіске жеткен ойында Андреас Кристенсеннің орнына 91-минутта алаңға шығып өткізді[20]. Алғашқы рет негізгі құрамда 23 күннен кейін, 2–2 есебімен тең аяқталған Мальорка клубына қарсы сырт алаңдағы матчта ойнады[21]. Өзінің дебюттік маусымын барлық жарыстарда 25 ойынмен аяқтады[22].

2024–25 маусымының басында, жаңа бас бапкер Ханси Фликтің басшылығымен, Араухо мен Кристенсеннің жарақаттарына байланысты Мартинес негізгі құрамның тұрақты ойыншысына айналды[23][24]. Ол алғашқы голын 2024 жылдың 1 қазанында, УЕФА Чемпиондар Лигасының топтық кезеңінде Янг Бойз клубына қарсы 5–0 есебімен жеңіске жеткен ойында соқты[25].

Ұлттық құрама сапында

[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Иньиго Мартинес Испанияның 21 жасқа дейінгі құрамасында 2011 жылы дебют жасады. Келесі жылы ол Лондондағы 2012 жылғы Жазғы Олимпиада ойындарына қатысатын құрамға шақырылды[26]. Алғашқы ойында Жапонияға қарсы ойында, бірінші таймның соңында Кенсуке Нагаиді құлатқаны үшін қызыл карточка алып, алаңнан шығарылды, нәтижесінде командасы 1:0 есебімен жеңілді[27]. Мартинес Испанияның негізгі құрамасында алғаш рет 2013 жылдың 14 тамызында Эквадорға қарсы жолдастық кездесуде екінші таймда Серхио Рамостың орнына алаңға шықты[28]. 2020 жылғы Еуропа чемпионатына қатысатын құрамаға енбеді. Ол өзінің физикалық жағдайына толық қанағаттанбайтынын айтып, маусым барысында бірнеше клубтық ойындарды жіберіп алғандықтан, ұлттық федерация және Атлетик клубымен келісім бойынша турнирге қатыспау туралы шешім қабылданғанын мәлімдеді[29]. 2022 жылдың 5 маусымында Мартинес Чехияға қарсы УЕФА Ұлттар Лигасы ойынында соңғы минутта баспен гол соғып, командасына 2:2 есебімен тең нәтиже алып келді[30].

Жетістіктері

[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Командалық

[өңдеу | қайнарын өңдеу]
Атлетик Бильбао
Барселона

Ұлттық құрама

[өңдеу | қайнарын өңдеу]
Испания U21

Дереккөздер

[өңдеу | қайнарын өңдеу]
  1. ↑ a b c Íñigo Martínez.
  2. ↑ González, Miguel. Zubieta garantiza un futuro prometedor  (исп.) (16 June 2010).
  3. ↑ Ortiz de Lazcano, Javier. La Real abonará 600.000 euros al Aurrera de Ondarroa por la salida de Iñigo  (исп.) (7 February 2018).
  4. ↑ Idiakez no seguirá en el banquillo de la Real B  (исп.) (27 May 2010).
  5. ↑ Zubiri, Xabi. Polivalencia en estado puro: mediocentro, lateral y central  (исп.) (30 November 2011).
  6. ↑ Agirretxe at the double for Sociedad  (ағыл.). ESPN Soccernet (27 August 2011).
  7. ↑ Llorente at the double for Bilbao  (ағыл.). ESPN Soccernet (2 October 2011).
  8. ↑ La Real Sociedad logra la segunda victoria de la temporada  (исп.). EITB (17 September 2012).
  9. ↑ Espina, José A.. Espectacular empate entre la Real Sociedad y el Betis  (исп.) (3 March 2013).
  10. ↑ Málaga CF defeated at the Anoeta (4–2)  (ағыл.). Málaga CF (6 April 2013).
  11. ↑ Remontada de Champions  (исп.). EITB (28 April 2013).
  12. ↑ Ramajo, Roberto. "Dudé, pero la Real me demostró ver que estaba equivocado"  (исп.) (26 April 2016).
  13. ↑ Iñigo Martínez signing  (ағыл.). Athletic Bilbao (30 January 2018).
  14. ↑ McGee, Nicholas Athletic Bilbao sign Inigo Martinez to replace Aymeric Laporte  (ағыл.). Goal]] (30 January 2018).
  15. ↑ Bernad Suelves, Marc. Stuani castiga al Athletic y el Girona ya aspira a Europa  (исп.) (4 February 2018).
  16. ↑ El bonito gesto de Iñigo Martínez con sus excompañeros de la Real  (исп.) (5 April 2021).
  17. ↑ Miguelsanz, L.. Iñigo Martínez confirms Athletic Club exit ahead of Barcelona transfer  (ағыл.) (6 June 2023).
  18. ↑ Gómez, Verónica Iñigo Martínez se convierte en el peor negocio para el Athletic: costó 32 millones de euros y se va gratis  (исп.). Cadena SER (6 June 2023).
  19. ↑ Íñigo Martínez to join FC Barcelona  (ағыл.). FC Barcelona (5 July 2023).
  20. ↑ João Cancelo, João Félix and Iñigo Martínez make FC Barcelona debuts  (ағыл.). FC Barcelona (3 September 2023).
  21. ↑ Íñigo Martínez acabó 'tocado' tras su estreno como titular en Mallorca  (исп.) (28 September 2023).
  22. ↑ Ríos, Mario. Iñigo Martínez, de prescindible a Káiser con Flick  (исп.) (16 September 2024).
  23. ↑ Rojo, Luis F.. Íñigo Martínez, inscrito para Valencia; Dani Olmo, no  (исп.) (16 August 2024).
  24. ↑ How Barcelona’s 33-year-old veteran became the club’s most unlikely hero under Hansi Flick  (ағыл.). Yahoo Sports (2 September 2024).
  25. ↑ Páez de Roque, Diego Iñigo Martínez se une a la fiesta contra el Young Boys y anota su primer gol con el Barcelona  (исп.). El Desmarque (1 October 2024).
  26. ↑ Euro 2012 trio Mata, Alba & Martinez in Spain Olympic squad  (ағыл.). BBC Sport (5 July 2012).
  27. ↑ Doyle, Paul. London 2012 Olympics: men's football, Spain 0–1 Japan – as it happened  (ағыл.) (26 July 2012).
  28. ↑ Estepa, Javier. Taconeo ante Ecuador  (исп.) (15 August 2013).
  29. ↑ Velasco, Juanma. Iñigo Martínez, sobre su ausencia con la Selección Española: "No me siento al 100% para competir"  (исп.) (24 May 2021).
  30. ↑ Czech Republic 2–2 Spain  (ағыл.). BBC Sport (5 June 2022).
«https://kk.wikipedia.org/w/index.php?title=Иньиго_Мартинес&oldid=3461310» бетінен алынған