Кантор аксиомасы

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту
Кантор аксиомасы - бірінің ішіне бірі орналасқан кесінділер принципі – үздіксіздік аксиомаларының бір түрі. Ол түзу сызықтың үздіксіздігін сипаттайды. Кантор аксиомасының мәні мынада: ұзындықтары нөлге ұмтылатын, кез келген бірінің ішіне бірі орналасқан кесінділер тізбегінің бір жалпы ортақ нүктесі болады. Бұл аксиоманы Г.Кантор тұжырымдаған (1872).[1]

Дереккөздер:[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. «Қазақстан»: Ұлттық энцклопедия / Бас редактор Ә. Нысанбаев – Алматы «Қазақ энциклопедиясы» Бас редакциясы, 1998 ISBN 5-89800-123-9, IV том