Кәдімгі бақылдақ

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Кәдімгі бақылдақ- құтан тұқымдастарға жататын қысқа аяқты, қысқа мойын, онша үлкен емес (тұрқы 60 см шамасында) құс. Аталығының басы және иығы металдай жалтыраған қара реңді, маңдайы мен бауыры- ақ; қанаты, белі және құйрығы – сұр. Күйттеу кезщеңінде аталықтың басынан 2-3 ұзын, ақ түсті сәнді қауырсын өсіп шығады. Бір жылдық жас құстар ересектерінен өте ерекше болады: жоны- бозғылт алабажақтары бар қоңыр, бауыры- қошқыл алабажақтары бар ақ түсті болып келеді. Орталық Қазақстанның оңтүстік жартысы мен кейбір аудандарында өмір сүреді. Түнде тіршілік етеді, сол кезде аталуына тән «бақ» деген дыбысты естуге болады. Өзендер мен көлдер жағасын бойлай өскен ағашты және қамысты қопады мекендейді. Ұяларын көбінесе ағаштарға салады, ағаштар болмаған жағдайда сынып, кептелген қамыстарды пайдаланады. Қауымшыл құс, бір шоғырда мыңға дейін ұя болады. Салындыда әдетте көгілдір жасылдау 4-5 жұмыртқа болады, оны үш апта бойы ата-енесі басады. Балапандар алғашқы уақытта ұя төңірегіндегі бұтақтарға оңтайлы өрмелейді де бір айлық кезінде балапандар ол қылықты тоқтатады. Бақылдақтар әр алуан жануартекті жеммен қоректенеді. Қазақстанда наурыздың соңынан қыркүйекке дейін болады. [1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Мектеп энциклопедиясы "Құстар", Ковшарь