Манн Томас

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту
Томас Манн
нем. Thomas Mann
Thomas Mann early.jpg
Томас Манн өзінің жазушылық мансабының басында
Туған кездегі есімі

нем. Paul Thomas Mann

Туған күні

6 маусым 1875 (1875-06-06)

Туған жері

Любек, Германия

Қайтыс болған күні

12 тамыз 1955 (1955-08-12) (80 жас)

Қайтыс болған жері

Цюрих, Швейцария

Азаматтығы

Flag of Germany (1935–1945).svg Үшінші рейх
Flag of the Czech Republic.svg Чехословакия,
 АҚШ

Мансабы

романист, эссеист, автобиограф, новеллист, әлеумет сыншы, күнделік авторы, сценарист, университет ұстазы, жазушы

Шығармалардың тілі

неміс тілі

Сыйлықтары

Нобель сыйлығы Әдебиет саласында Нобель сыйлығы (1929)
Франкфурт қаласының Гете сыйлығы (1932)
Франкфурт қаласының Гете сыйлығы (1949)
Фельтринелли сыйлығы (1952)

Қолтаңбасы

Қолтаңбасы

20 сәуір 1937

Томас Манн (нем. Thomas Mann; 6 маусым 1875, Любек12 тамыз 1955, Цюрих), XX ғасырдың ең ірі неміс романшысы болып саналған.[1].

Конторадағы қысқа мерзімге созылған жұмысынан кейін үлкен ағасы Генрих (1871-1950) тәрізді өзін жазушылық жұмысқа арнады. Оның алғашқы романы «Будденброки» (1901) көне буржуазиялық рақымшыл адамдарға арналған элегия болды. «Смерть в Венеции» (1912) атты көңілсіз шедеврінде күйреген қоғамдағы суретшінің алдында тұрған трагедиялық дилемманы көтерді. Әйтсе де, Бірінші дүниежүзілік соғыстың басында албырт патриот болған, 1919 жылы көзқарасын біртіндеп авторитарлы неміс мемлекетіне ауыстырды. «

«Волшебная гора» (1924) атты тамаша романы Ағарту принципінің өзі үшін күрделі көп аспектілі бүтіннің бір бөлігі ретінде қаншалықты маңызды екендігін көрсетті. Нацизмнің айқын қарсыласы, А. Гитлерден Швейцарияға қашты; 1938 жылы АҚШ-қа орналасты, бірақ 1952 жылы Швейцарияға оралды. Оның «Иосиф и его братья» (1933—43) тетралогиясында інжілдегі Иосиф сипатталады. Анағұрлым айқын саяси романы «Доктор Фаустус» (1947) неміс ықыласының күңгірт аспектілерін саралайды.

«Признания авантюриста Феликса Круля» (1954) қызықты кітабы аяқталмай қалды. Терең ойлы стилімен, әзіл-қалжың, келеке, әжуа-сықағымен және өзінің зияткерлік мүмкіндіктерінің талғаулығымен ерекшеленеді.

Эсселері Л. Н. Толстой, 3. Фрейд, И. В. Гёте, Ф. Ницше, А. П. Чехов және Ф. Шиллер сияқты тұлғаларға арналған. 1929 жылы әдебит бойынша Нобель сыйлығына ие болды.

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

<references>

  1. "Britannica настольная энциклопедия"ТомI,АСТ-Астрель, Москва, 2006,ISBN 978-5-17-038532-4(Т.1) (АСТ),ISBN 978-5-271-15120-0 (Т.1) (Астрель)