Муииз әл-Ажаб

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Муииз әл-Ажаб [1](“Тектану кітабы”) – парсы тілінде 1426 – 27 ж. жазылған шығарма.

Толығырақ[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Авторы белгісіз. Белгілі шығыстанушы Б.А. Ахмедовтің пікірі бойынша бұл шығарманың авторы Хафиз-и Абруболуы мүмкін. “Муииз әл-Ажаб”. Рашид әд-Диннің “Шуаб-и панжгана” еңбегінің қысқартылған нұсқасы болып табылады. Хафиз-и Абру “Шуаб-и панжгананың” алғы сөзін қысқартқан, арабтардың, үнділердің, қытайлар мен франктердің тегі жөніндегі зерттеулерді қалдырып кеткен және өз тарапынан Шыңғыс хан, Темір әулеті туралы мәліметтерді қосқан. “Муииз әл-Ажабта” Шыңғыс хан мен Әмір Темір әулеттерінің мыңнан аса өкілдерінің өмірлерінен деректер келтірілген. Шығармада қазақ хандарының тегі бойынша құнды мәліметтер бар. Жошының 18 ұлының, Шағатайдың 8 ұлының, Үгедейдің 7 ұлы-ның, Төленің 10 ұлының есімдері берілген. “Муииз әл-Ажаб” бізге үш көшірме арқылы жеткен:

  1. Байсүңгір мырзаның “Альбомынан” алынған миниатюралары бар Топканы сарай кітапханасындағы көшірме;
  2. Париж ұлттық кітапханасындағы көшірме;
  3. Британ музейіндегі миниатюралармен безендірілген көшірме (18 ғ.).

Сілтемелер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

<references>


  1. Қазақ Энциклопедиясы«Қазақстан»: Ұлттық энцклопедия / Бас редактор Ә. Нысанбаев – Алматы «Қазақ энциклопедиясы» Бас редакциясы, 1998 ISBN 5-89800-123-9, 10 том