Мұражайтану

Мұражайтану, музейтану - мұражай ісі мен тарихын, оларды ұйымдастыру мен қызметтер жүйесін, әдістемесін зерттейтін ғылым саласы.
Мұражайтану тарихы
[өңдеу | қайнарын өңдеу]Мұражайтану термині XIX ғасырдың II жартысында ғылыми айналымға енді. Мұражайтанудың теориялық тұрғыдан зерттелуіне XX ғасырдың 50-60 жылдары чех ғалымдары И.Неуступный, И.Бенеш, поляк ғалымы В.Глузинскийлер зор үлес қосты. 1977 жылы өткен Халықаралық мұражайлар кеңесінің 11-ші конференциясында Халықаралық мұражайтану комитеті құрылып, іргелі ғылыми-зерттеу жұмыстарын жүргізді.[1]
Мұражайтану негіздері мен құрылымдары
[өңдеу | қайнарын өңдеу]Мұражайтану арнайы пән ретінде мұражай ісінің теориялық және тәжірибелік, ғылыми-әдістемелік негіздерін жасайды. Мұражайтану ісіндегі тарихи-ғылымдық, таным тәжірибелерді қорытындылайды. Мұражайтануда археологиялық этнография, өнертану, палеография, нумизматика, жаратылыстану ғылымдарының зерттеу әдістері кеңінен қолданылады. Мұражайтану ғылыми пән ретінде: Мұражайтану теориясы, мұражайтанудың тарихы мен тарихнамасы, мұражайтанулық деректену методологиясы, мұражайтану педагогикасы, т.б. құрылымдарға бөлінеді. Қазіргі кезде мұражайтану Қазақстанның Жоғарғы оқу орындарында арнайы пән ретінде оқытылады.[2]
![]() |
Ортаққорда бұған қатысты медиа файлдар бар: Category:Museology |
Дереккөздер
[өңдеу | қайнарын өңдеу]- ↑ Қазақ Энциклопедиясы
- ↑ Қазақстан тарихы. Энциклопедиялық анықтамалық. - Алматы: "Аруна LTD." ЖШС, 2006. - 768 б. ISBN 9965-26-175-X