Мәшіреп

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Мәшіреп - қазақ халқы көк жайлауға барып қонып, әбден орнығып алған соң, ауыл ақсақалдарының бірі немесе қонақ күтуге шебер, ұйымдастыру қаблеті жоғары басқа бір азамат жақын маңда отырған ел-жұрт, көрші-қолаңдарын "пәлен күні мәшіреп жасаймын" деп шақырып, келген қонақтарының аз-көптігіне қарай тай, тайынша, қой сойып, қойдың төсінен басқасын қазанға салып, түгел асып, келген адамдарды қонақ қылып, ойын-сауық өткізіп беруі.

Қалыптасқан дағды бойынша, мәшірепке келгендер саба-саба қымыз артып келіп, қонақ иесі көгалға төсеген кілем-киіздерге алқа-қотан отырып ет жеп, қымыз ішіп, ән салып, күй тартып, би билеп, жырлап, екі-екіден айтысып, бір күн бойы күліп ойнап қайтады. Бұл салт адамдарды меймандостыққа, қонақшылыққа, жомарттыққа баулып, береке-бірлікке шақырады. Күліп-ойнап көңіл көтеру рухты серпілтіп, қан айналысын жақсартып, уайым-қайғыдан арылтып, жүйке қызметтерін жақсартып, адамдардың сау-саламат өмір сүрулеріне мүмкіндік жасайды. Бір-біріне деген сүйіспеншіліктерін арттырып, қоғамдық қарым-қатынастарын нығайтады, достарын көбейтіп, өрістерін кеңейтеді.[1]


Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Ағаш бесіктен жер бесікке дейін. 5 кітап. Алматы: "Өнер", 2011 ж. -47 бет