Нау шешен

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Нау шешен. Көктемнін бір күнінде Нау шешеннің лақтайын деп тұрған бір ешкісі ұшты-күйлі жоғалады. Ол іздестіріп жүріп ұрыны табады. Ұры: ешкінің орнына бір ешкі ал десе, Нау көнбепті. Ұры: екі ешкі ал дейді. Ол көнбепті. Екеуі ханға барыпты. Хан үш ешкі төлесін депті. Нау алмайды. Хан - төрт ешкі берсін, ал - депті. Нау тағы алмапты. Сонда хан түрып:

- Не қылғаның мынау, ешкінің несі бар еді, сонша, - деп сұрапты. Сонда Нау:
- Ешкімнің іші толған лақ еді,
Саусам сүті бұлақ еді,
Қап-қап құрты бар еді.
Қарын-қарын майы бар еді,
Сойсам терісі бұтыма қап еді.
Мүйізі пышағыма сап еді...

деп шұбырта жөнеліпті.

- Е, жағың қарысқыр, мақтауын келістірдің. Енді ешкінің төлеуін айтшы? - депті хан.
- Төлеуіне төрт ешкі,
Айыбына алты ешкі,
Өзімен он ешкі,
Билік ақысы бір ат...

депті Нау. Сонда хан күліп:

- Бір ат, он ешкі бер де, мына пәледен құтыл, - депті ұрыға. "Нау кұрымай, дау құрымас" деген сөз содан қалыпты.[1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Даланың дара ділмарлары.-Алматы: ЖШС "Қазақстан" баспа үйі", 2001, - 592 бет. ISBN 5-7667-5647