Николас Мадуро
Николас Мадуро Nicolas Maduro | ||||
![]() Мадуро, 2023 жыл | ||||
Лауазымы | ||||
---|---|---|---|---|
| ||||
19 сәуір 2013 жылдан бастап (м. а. 5 наурыз — 19 сәуір 2013) | ||||
Вице-президент |
| |||
Ізашары | Уго Чавес | |||
| ||||
28 шілде 2014 жылдан бастап | ||||
Вице-президент | Диосдадо Кабельо | |||
Ізашары | Уго Чавес | |||
| ||||
13 қазан 2012 — 5 наурыз 2013 | ||||
Президент | Уго Чавес | |||
Ізашары | Элиас Хауа Милано | |||
Ізбасары | Хорхе Альберто Арреаса Монсеррат | |||
| ||||
9 тамыз 2006 — 16 қаңтар 2013 | ||||
Президент | Уго Чавес | |||
Ізашары | Әли Араке | |||
Ізбасары | Элиас Хауа Милано | |||
| ||||
5 қаңтар 2005 — 7 тамыз 2006 | ||||
Ізашары | Франсиско Амелияч | |||
Ізбасары | Силия Флорес | |||
| ||||
3 тамыз 2000 — 7 тамыз 2006 | ||||
Сайлау округі | Астаналық округ | |||
Өмірбаяны | ||||
Партиясы | Венесуэла біртұтас социалистік партиясы (2007 бері) Бесінші Республика үшін қозғалыс (2007 дейін) | |||
Дүниеге келуі | 23 қараша 1962 (62 жас) Каракас,[a] Венесуэла төртінші республикасы | |||
Туған кездегі есімі | Николас Мадуро Морос ис. Nicolás Maduro Moros | |||
Жұбайы |
Адриана Ангуло
(ажырасқан) | |||
Қолтаңбасы | ![]() | |||
өңдеу ![]() |
Николас Мадуро Морос (ис. Nicolás Maduro Moros, [nikoˈlaz maˈðuɾo ˈmoɾos]; 23 қараша 1962 жыл, Каракас[a]) — венесуэлалық саясаткер, 2013 жылғы 19 сәуірден бергі Венесуэла президенті. Бұрын Мадуро 2012 және 2013 жылдары елдің 24-Вице-президенті, 2006 мен 2013 жылдары аралығында Сыртқы істер министрі және 2005 мен 2006 жылдары Ұлттық ассамблея төрағасы болды.
Мадуро авторитар үкіметке басшылық етеді, оны дереккөздің біразы автократ, не диктатор деп те атады.[1][2][3] 2013 және 2023 жылдар аралығында Венесуэла Сөз Бостандығы Көрсеткіші бойынша елдер арасында 42 орын түсті.[4] Біріккен Ұлттар Ұйымы (БҰҰ) мен Human Rights Watch есептеуінше Мадуро президенттігі кезінде Венесуэлада 20 000 адам сотсыз өлім жазасына кесілді, жеті миллион венесуэлалықтар Отанынан кетуге мәжбүр болды.[5][6][7]
Ерте және өз өмірі
[өңдеу | қайнарын өңдеу]Николас Мадуро Морос 1962 жылғы 23 қарашада, Каракастағы[a] жұмысшылар отбасында дүниеге келген.[8][9][10] Оның әкесі Николас Мадуро Гарсия, белгілі кәсіподақ басшысы еді[11] және 1989 жылғы 22 сәуірдегі жол апатында қайтыс болды. Оның анасы Тереза Хесус Морос Венесуэла шекарасындағы колумбиялық Кукута қаласында туған.[12] Мадуро солшыл[8][13] католиктер отбасында тәрбиеленген. 2012 жылы The New York Times Мадуроның индуист гуру Сатья Саи Бабаның ерушісі болғанын және 2005 жылы сол гурумен Үндістанда кездескенін хабарлады.[14] 2013 жылғы сұхбатта ол шежіресі жайлы айтқанда «ата-әжем еврей еді, қандары мавр еді. Олар католицизмді Венесуэлада қабылдады» деді.[15]

Мадуро — үйіндегі жалғыз ұл бала, төрт түрлі әпке-қарындасы бар: Мария Тереза, Хозефина мен Анита.[16] Мадуро екі түрлі некеде тұрған. Бірінші ол Адриана Герро Ангулоға үйленген еді және олардың жалғыз баласы, ұлы Николас Мадуро Герро[17][18] (не «Николасито») түрлі үкіметтік лауазымдарға тағайындалған еді.[19] Мадуро кейін саясаткер және заңгер Силия Флореске үйленді. Флорес 2006 жылғы тамызда Мадуроның Ұлттық ассамблея төрайымы ретінде ізбасары еді.[20] Олар Мадуро президенттігіне бірнеше ай болғанда, 2013 жылғы шілдеде үйленген еді.[21] Екеуінің ортақы баласы жоқ, алайда Флорестің Уолтер Рамон Гавидияға некесінен үш баласы бар: Уолтер Джейкоб, Йосуэл мен Йоссер.[22]
Ерте мансабы
[өңдеу | қайнарын өңдеу]Білім беру және одақ жұмысы
[өңдеу | қайнарын өңдеу]Мадуро бірнеше жыл бойы Каракас метрополитені компаниясында автобус жүргізушісі болды. Өзінің саяси мансабын ол 1980 жылдары ғана бастады, бұл кезде ол автобус жүргізушілерінің өкілі ретінде кәсіподақ мүшесі болған еді. Ол, оған қоса, 1983 жылғы сайлауалды кампаниясы кезінде Хосе Висенте Ранхельдің оққағары болып та жұмыс істей тұрды.[13][23]
24 жасында Мадуро 1986 жылы Кубаға көшіп келген Оңтүстік Америкадағы солшыл ұйымдардың басқа содырларымен бірге Гаванада тұрып, жас коммунистер басқарған Escuela Nacional de Cuadros Julio Antonio Mella саяси білім беру орталығында бір жылдық курсқа қатысқан.[12]
MBR–200
[өңдеу | қайнарын өңдеу]
Карлос Пеньялозаның сөзінше, Кастро үкіметі Мадуроға Кубаның Барлау Басқармасында жұмыс істейтін «көртышқан» ретінде қызмет етіп, әскери мансабы өркендеп келе жатқан Уго Чавеске жақын болу тапсырмасын орындады.[24]
1990 жылдардың бірінші жартысында ол MBR–200 қозғалысының мүшесі болды және Чавестің 1992 жылғы мемлекеттік төңкеріс әрекеттенгені үшін қамалуының тоқтағанын талап етті.[13] Бұл онжылдықтың екінші жартысында ол 1998 жылы Чавестің президент болғанын қолдаған Бесінші Республика үшін қозғалыс құрушыларының бірі болды.[25]
Ұлттық ассамблея
[өңдеу | қайнарын өңдеу]Мадуро венесуэлалық Депутаттар Палатасына 1998 жылы, Ұлттық Құрылтай Жиналысына 1999 жылы және Ұлттық ассамблеяға 2000 жылы депутат болып сайланды да, осылайша Астаналық округтің өкілі еді.
Венесуэла президенті
[өңдеу | қайнарын өңдеу]2013 жылғы сәуірде Мадуро президент болып сайланды. Ресми дерек бойынша ол қарсыласы Энрике Каприлесті одан 1.5% дауыс жинап ғана жеңді.[26] Каприлес дауыстардың қайта саналғанын талап етті, Мадуроның президент болғанын мойындамады.[27] 19 сәуірде Мадуроның тұңғыш инаугурациясы орын алды, бұл сайлау комиссиясының дауыс сандарын қайта қарап шығамыз деген уәдесінен кейін келді.[28][29]
Ескертпелер
[өңдеу | қайнарын өңдеу]Дереккөздер
[өңдеу | қайнарын өңдеу]- ↑ Applebaum, Anne The Autocrats Are Winning (ағыл.). theatlantic.com (2021). Тексерілді, 7 желтоқсан 2021. Мұрағат көшірмесі 15 қарашаның 2021 Wayback Machine мұрағатында
- ↑ Дереккөз қатесі: Жарамсыз
<ref>
тегі; no text was provided for refs namedDITboliburg
- ↑ Turkewitz, Julie. Venezuela’s Autocrat, Accused of Stealing Election, Seizes Third Term, New York Times (10 қаңтар 2025). Тексерілді 10 қаңтардың 2025.
- ↑ RSF 2013 (ағыл.). rsf.org. Тексерілді, 12 қазан 2022. Мұрағат көшірмесі 3 мамырдың 2023 Wayback Machine мұрағатында
- ↑ Venezuela Events of 2022. Мұрағатталған 3 желтоқсанның 2023 жылы. Human Rights Watch. 2022.
- ↑ Venezuelan 'death squads' killed thousands and covered it up, UN says. The Independent (5 July 2019). Тексерілді, 2 тамыз 2019. Мұрағат көшірмесі 2 тамыздың 2019 Wayback Machine мұрағатында
- ↑ Venezuela situation. Біріккен Ұлттар Ұйымының босқындар ісі жөніндегі жоғарғы комиссарының басқармасы. Тексерілді, 10 ақпан 2022. Мұрағат көшірмесі 24 тамыздың 2021 Wayback Machine мұрағатында
- ↑ a b Perfil | ¿Quién es Nicolás Maduro? (исп.). El Mundo (Үлгі:TranslateDate/es). Тексерілді, 9 наурыз 2013. Мұрағат көшірмесі 2 қазанның 2013 Wayback Machine мұрағатында
- ↑ Profile: Nicolas Maduro – Americas. Әл-Жазира (2013). Мұрағат көшірмесі 3 желтоқсанның 2018 Wayback Machine мұрағатында
- ↑ Lamb Peter Historical Dictionary of Socialism — Rowman & Littlefield. — P. 289. — ISBN 978-1-442-25827-3. Мұрағат көшірмесі 3 желтоқсанның 2021 Wayback Machine мұрағатында
- ↑ Turner Barry The Statesman's Yearbook 2014: The Politics, Cultures and Economies of the World — Springer. — P. 1486. — ISBN 978-1-349-59643-0. Мұрағат көшірмесі 3 желтоқсанның 2021 Wayback Machine мұрағатында
- ↑ a b Oropeza, Valentina. Perfil de Nicolás Maduro: El 'delfín' que conducirá la revolución bolivariana (исп.), El Tiempo (Үлгі:TranslateDate/es). Мұрағат көшірмесі 6 наурыздың 2016 Wayback Machine мұрағатында
- ↑ a b c Lopez, Virginia; Watts, Jonathan. Who is Nicolás Maduro? Profile of Venezuela's new president, The Guardian (15 сәуір 2013). Мұрағат көшірмесі 25 наурыздың 2015 Wayback Machine мұрағатында
- ↑ Neuman, William. Waiting to See if a 'Yes Man' Picked to Succeed Chávez Might Say Something Else, The New York Times (22 желтоқсан 2012). Мұрағат көшірмесі 2 қазанның 2013 Wayback Machine мұрағатында
- ↑ Shmulovich, Michal Venezuela's 'anti-Semitic' leader admits Jewish ancestry. The Times of Israel (13 мамыр 2013). Тексерілді, 24 шілде 2017. Мұрағат көшірмесі 18 шілденің 2018 Wayback Machine мұрағатында
- ↑ Дереккөз қатесі: Жарамсыз
<ref>
тегі; no text was provided for refs namedminci.gob.ve
- ↑ Venezuela's Chavez Says Cancer Back, Plans Surgery, USA Today (27 тамыз 2014). Тексерілді 14 қаңтардың 2015. Мұрағат көшірмесі 12 қаңтардың 2015 Wayback Machine мұрағатында
- ↑ Fermín, Daniel La boleta de clase del hijo de Maduro. El Estímulo (12 қаңтар 2015). Тексерілді, 23 ақпан 2018. Мұрағат көшірмесі 5 қыркүйектің 2018 Wayback Machine мұрағатында
- ↑ Venezuelan president's son, Nicolas Maduro Jr., showered in dollar bills as economy collapses, Fox News Latino (19 наурыз 2015). Тексерілді 20 наурыздың 2015. Мұрағат көшірмесі 21 наурыздың 2015 Wayback Machine мұрағатында
- ↑ Cawthorne, Andrew; Naranjo, Mario. Who is Nicolas Maduro, Possible Successor to Hugo Chávez?, The Christian Science Monitor (9 желтоқсан 2012). Тексерілді 10 желтоқсанның 2012. Мұрағат көшірмесі 9 желтоқсанның 2012 Wayback Machine мұрағатында
- ↑ Guererro, Kay; Dominguez, Claudia; Shoichet, Catherine E.. Venezuelan President Nicolas Maduro's family members indicted in U.S. court, CNN (12 қараша 2015). Мұрағат көшірмесі 13 қарашаның 2015 Wayback Machine мұрағатында
- ↑ Meza, Alfredo. La generosa tía Cilia (22 қараша 2015). Тексерілді 23 ақпанның 2018. Мұрағат көшірмесі 22 қарашаның 2018 Wayback Machine мұрағатында
- ↑ Nicolás Maduro a la cabeza de la revolución (исп.). Últimas Noticias (Үлгі:TranslateDate/es). Мұрағат көшірмесі 29 қарашаның 2014 Wayback Machine мұрағатында
- ↑ Peñaloza Carlos Chávez, el delfin de Fidel : la historia secreta del golpe del 4 de febrero — Miami: Alexandria Library. — P. 184. — ISBN 978-1505750331.
- ↑ Дереккөз қатесі: Жарамсыз
<ref>
тегі; no text was provided for refs namedguardian2
- ↑ Мадуро ресми түрде Венесуэла президенті болып жарияланды (қаз.). kazinform.kz (16 сәуір 2013). Мұрағат көшірмесі 14 тамыздың 2014 Wayback Machine мұрағатында
- ↑ Shoichet, Catherine. Chavez's Political Heir Declared Winner; Opponent Demands Recount, CNN (15 сәуір 2013). Тексерілді 15 сәуірдің 2013. Мұрағат көшірмесі 16 сәуірдің 2013 Wayback Machine мұрағатында
- ↑ Nicolas Maduro sworn in as new Venezuelan president (ағыл.). bbc.co.uk (19 April 2013). Мұрағат көшірмесі 24 маусымның 2018 Wayback Machine мұрағатында
- ↑ Kroth, Olivia Delegations from 15 countries to assist Maduro's inauguration in Venezuela (ағыл.). pravda.ru (18 April 2013). Мұрағат көшірмесі 19 сәуірдің 2013 Wayback Machine мұрағатында
- Қате сілтемелері бар беттер
- 23 қарашада туғандар
- 1962 жылы туғандар
- Алфавит бойынша тұлғалар
- Каракаста туғандар
- Венесуэла саясаткерлері
- Венесуэла Ұлттық ассамблеясы мүшелері
- Венесуэла Ұлттық ассамблеясы спикерлері
- Венесуэла сыртқы істер министрлері
- Венесуэла вице-президенттері
- Венесуэла президенттері
- Венесуэла біртұтас социалистік партиясы мүшелері