Нысап

Нысап, иктисаб - дүниедегі игіліктердегі иелену. Өзін және жакын-жуығын ең қажет нәрселермен қамтамасыз ету. Нысап - мұсылманның міндеті, бұл міндет, қол өнерімен және саудамен айналысқан ежелгі Пайғамбарлар мен Мұхаммедтің (с.а.у.) айналасындағы серіктерінің өнегесі арқылы мақұлданады. Қол өнерімен және саудамен айналысып тапқан табыс мемлекет берген жалақыдан да таза. Аллаһтың ықыласына үміт артып, өзіңді қамтамасыз етуден бас тартқан тақуалылықтан нысап артық, қанағат ету арқылы нұқсан келтіру - адам өлтіру секілді күнә.

Ауқатты қалалықтардың дүниетанымын бейнелейтін бұл ереже, алғаш рет Әбу Ханифаның шәкірті Мұхаммедаш-Шайбанидің (805 жылы өлген) «әл-Иктисаб фи-р-ризк әл-мустатаб» шығармасында айқын тұжырымдалды. Ертеректегі сопылық авторлар осы қағидаларды сақтай отырып, саудадан гөрі қол өнерін жоғары қойды. Нысапқа көзқарас ханбалшылар мен сопылар арасындағы пікір қайшылықтарының негізгі бір тармағына айналды.