Папаскири Иван Георгиевич

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Папаскири Иван Георгиевич(25.12.1902ж. қазіргі Абх. АССР, Очамчир ауданы)- абхаз совет жазушысы. 1938 жылдан КОКП мүшесі. 1928-29ж. Ленинград шығыс тілдер институтында оқыды. Әдеби шығармалары 1926 жылдан бастап жарияланды. Папаскири алғашқы әңгімелерінде (" Кунач", "Ас беру" т.б.) көне өмірді бейнеледі. "Темыр" (1937, орыс тілінде "Ұзақ өмір үшін" деген атпен, 1948) атты романында ескі әдет-ғұрыпқа қарсы күрес үстінде жаңарған ауыл бейнесін суреттеді. Ұлы Отан соғысы жылдары майдан мен тылдағы ерліктер жөнінде әңгімелерін жазды. Соғыстан кейінгі жылдары "Әйел бақыты", "Ерцаху етегінде" т.б. романдарын жариялады. Абхаз АССР Жоғ. Советы президиумының мүшесі (1971 жылдан). Қазан Революциясы орденімен, басқа 2 орденмен, медальдармен марапатталды.

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Қазақ Совет Энциклопедиясы