Папирус зерттеу ғылымы

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Папирус зерттеу ғылымы – тарихи-филологиялық арнаулы пән, палеографияның бір тармағы. Папирус зерттеу ғылымының міндеті – грек, латын, кейінгі эллинизм, Рим, Византия уақытындағы бір қалыпқа түсірілген жазулар мен копт папирустарын, сондай-ақ көзе табақтардағы, мумиялардың ағаш тақтайларындағы жазулар мен таңбаларды оқып, зерттеу. Папирус зерттеу ғылымы папирустарды дәуіріне, жеріне, мазмұнына қарай жіктеп, әріптер мен белгілердің өзгеруін, грамматикасын және папирустар тілінің стилін зерттейді. Папирустардың алғашқы мәтіндері 1752 жылы Геркуланумнан (Италия), 1778 жылы Египеттен табылды. Папирус зерттеу ғылымының негізгі орталықтары Каирдегі Египет музейі, Лондондағы Британ музейі, Берлиндегі мемлекеттік музей, Санкт-Петербургтегі мемлекеттік эрмитаж, Париждегі Лувр музейі, Марбургтегі (ГФР) папирология институты, Флоренциядағы Медичи – Лауренциана кітапханасы, т.б.;[1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Қазақ Энциклопедиясы”, V-том