Пономарева Елизавета Ивановна

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Пономарева Елизавета Ивановна[1] (30.8.1916 жылы туған, Ресей, Қазан губерниясы, Спасск қаласы) — ғалым, техникалық ғылымдар докторы (1972), профессор (1973), Қазақстан Ұлттық Ғылым Академиясының академигі (2004), Қазақстанның еңбегі сіңірген ғылыми қайраткері (1976). Орал химия-технологиялық институтын (1938, Свердловск қаласы) және Қазақстан ҒА Металлугия және кен байыту институтының аспирантурасын (1949) бітірген. Орал химреактивтер зауытында инженер (1938 — 39), Қазақ кен-металлургия институтында лаборант (1940 — 45), КСРО ҒА Қазақ бөлімшесінің химия-металлургия институтында ғылыми қызметкер (1945 — 46), металлургия және кен байыту институтында 1946 жылдан ғылыми қызметкер, лаборатория меңгерушісі, бас ғылыми қызметкер. Негізгі ғылыми еңбектері сирек кездесетін металдардың физика-химиялық теориясына, күрделі кешенде ерітінділерден сирек металлдарды бөліп алудың электрхимиялық, сорбциялық және экстракциялық процестерін зерттеуге арналған. Кадмий, индий, таллий металдарын алу технологияларын жасап, өндіріске енгізген; Шымкент қорғасын зауытында қорғасын ерітінділерінен рений таза тұздарын алудың жаңа технологиясын жасап өндіріске енгізді (КСРО Министрлер Кеңесі сыйлығын алды). 3 монография, 100-ден аса авторлық куәлік пен шет ел патенттерінің авторы. “Құрмет белгісі” орденімен марапатталған. Шығармалары: Металлургия осмия, А., 1981 (в соавт.); Электровыщелачивание халькогенидных материалов, А., 1983 (в соавт.); Процессы экстракции и сорбции в химической технологии галлия, А.-A., 1985 (в соавт.); Исследования в области гидрометаллургии цветных и редких металлов, А., 2002.

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  • Қазақ энциклопедиясы
  1. Қазақстан энциклопедиясы, VII-том