Радиоактивтік табиғи сулар

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Радиоактивтік табиғи сулар[1]— радиоактивтік заттектері бар сулар. Табиғи суларда радиоактивтіліктің болу мөлшері жоғары емес. Әдетте, олар суда 40 К және 226 Ка болуымен байланысты 50-ден 500 Бк/м3-ге дейін болады. Салыстырмалы түрде алғанда, кейбір жанартаулы аудандардағы суларда радийдің көптігі байқалады. Өзендер мен суқоймалар уран қазу немесе АЭС және т.б. имаратгардан түсетін ағынды сулардан радиоактивтік ластанады. Радиоактивті заттектерді пайдаланатын көсіпорындардан шығатын сулар барлық елдерде қатаң бақыланады және олардың радиоактивтілігі қажетті нормадан аспайды. Солай бола тұра, олар табиғи сулар мен су түбі шөгінділерінің радиоактивтілігін арттыруда. Атом қаруын ауада сынауға тыйым салынғанга дейін табиғи сулардың тритериймен ластануы күшті болды. Қазіргі кезде мұхит және жер бетіндегі сулардағы тритерийдің мөлшері анағүрлым азайды.

Табиғи суларда олардың радиоактивтік мутагендік қасиеттеріне байланысты уранды иеленуіне бақылау жасау айрықша экологиялық маңызға ие.

Жер шары өзендерінің суларындағы уранның концентрациясы 0,04 мкг/л-ден бірнеше мкг/л-ге дейін болады, яғни бар-жоғы 2 шама көлемінде ауытқып отырады. Салыстырмалы түрде алғанда, уран концентрациясының барынша мол болуы антропогендік ластанумен түсіндіріледі. Радиоактивтік заттектердің белгілі бір дәрежеде таралу мүмкіндігі судың сутектік көрсеткіші, ондық күшке, түп шөгінділерінің түріне, заттектің суда болу уақытының ұзақтығына байланысты анықталады, алайда басты рөлді суға косылган элементтердің атқаратыны анық.

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Қазақ тілі терминдерінің салалық ғылыми түсіндірме сөздігі. Су шарушылығы. – Алматы, «Мектеп» баспасы, 2002 жыл.