Радиокедергілер

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Радиокедергілер — белгілердің қабылдауын және олардан радиоэлектронды құралдармен пайдалы ақпараттарды бөлінуің жоққа шығаратын және қиындататын радиоэлектронды кедергі, электрмагнитті сәуле. Радиокедергілер шығу тегі (табиғатта пайда болуы), құрылу тәсілі, әрекет әсері бойынша кедергі және белгі спектрінің ені қатынасымен ерекшеленеді.

Шығу тегі бойынша табиғи және жасанды радиокедергілер болады. Табиғи радиокедергілерге найзағай разрядтарынан болатын атмосфералық, ионосфералық күннің, айдың, ғаламшар мен галактиканың радио сәулелері, атмосфераның жоғарғы бөлігіндегі зарядталған бөлшектерінен болатын жерге жақын кеңістіктегі спорадикалық (тұрақсыз) радиосәулелері жатады.

Жасанды радиокедергілер электрмагнитті тербелістерді шығарушы немесе қайтарғыштар, электрмагниттік толқындардың қуатын шашыратушы құрылғылармен жасалады. Жасанды радиокедергілер басқа радиотаратқыштардың әсерінен болатын алдын ала ойластырылмаған және радиоэлектрондық станция (РЭС) жұмыстарын бұзу мақсатында құрылатын әдейі ойластырылған түрлері болады. Әдейі ойластырылған радиокедергілер белсенді және енжар болып бөлінеді.

Белсенді радиокедергілер радиоэлектронды құралдарына кедергілер станцияларынан радиотолқындарды шығару жолымен пайда болады. Құрылысы бойынша олар модульденбеген және модулденген, үздіксіз және импульсті болады. Табиғи және жасанды қайтарғыштар, объектілер мен құралдардың электрмагниттік толқын қуатының шашырауы салдарынан енжар радиокедергілер пайда болады.

Олар электрмагниттік толқындарды қайтару, бағытталған радиолокациялық және лазерлік құралдар приципінде жұмыс істеуші РЭС-ды басу үшін қолданылады. Енжар радиокедергілер құру үшін дипольді, бұрыштық қайтарғыштар, диэлектрлік линзалар, антенналық фазирді тор-ретрансляторлары және т.б. құрылғылар қолданылады.[1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Қазақ тілі терминдерінің салалық ғылыми түсіндірме сөздігі: Әскери іс. Алматы: «Мектеп» ААҚ, 2001 жыл