Ресейдегі азамат соғысы

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту
Ресейдегі азамат соғысы
Негізгі қақтығыс: Ақпан және Қазан төңкерістерінің бөлігі. Бірінші дүниежүзілік соғыстың салдары.
Сағат тілімен (жоғарғы сол жақта): Дон әскербасының Сарбаздары. Сібір әскербасының сарбаздары. Кронштадт көтерілісін басу. Араласу кезінде Владивостоктағы американдық әскерлер. Қырымдағы қызыл террордың құрбандары. Аустриялықтардың Екатеринославқа жұмысшыларды іліп қоюы. Мәскеуде Қызыл әскері әскерлерінің байқауы.

Сағат тілімен (жоғарғы сол жақта): Дон әскербасының Сарбаздары. Сібір әскербасының сарбаздары. Кронштадт көтерілісін басу. Араласу кезінде Владивостоктағы американдық әскерлер. Қырымдағы қызыл террордың құрбандары. Аустриялықтардың Екатеринославқа жұмысшыларды іліп қоюы.

Мәскеуде Қызыл әскері әскерлерінің байқауы.
Дата

7 қараша 191725 қазан 1922 (1923 жылдың 16 шілдесіне дейін шағын қақтығыстар)

Орын

(Ресей империясының көп бөлігі), Орталық Азия, Кавказ, Шығыс Еуропа, Сібір.

Себеп


Нәтиже

Большевиктердің жеңісі

  • II Николайдың патша отбасын ату.
  • Коммунистердің билікке келуі.
  • Ресей Республикасы мен Ресей мемлекетінің ыдырауы.
  • Ақ қозғалыстың жеңілісі.
  • Кеңес Одағының Құрылуы.

Тәуелсіздік қозғалыстарының ішінара жеңісі:

  • Финляндия, Эстония, Латвия, Литва және Польша тәуелсіздік алуда.
  • Украина, Беларусь, Грузия, Армения, Әзірбайжан, Молдова және бұрынғы Ресей империясының көптеген басқа халықтарын большевиктер немесе басқа халықтарға қосты.
  • Финляндия, Эстония, Латвия, Литва және Польшадағы большевиктік қуыршақ мемлекеттер жеңілді.
Қарсыластар

Большевиктер:



Қолдау кезінде:

  • Қытай Коммунистері (1917–1923)
  • Қызыл латыш жебелері (1917–1920)
  • Моңғол Халық партиясы (1920–1923)

Анархистер:

  • Солшыл социалистік төңкерістерлер партиясы (1917–1921)
  • Жасыл әскерлер (1918–1921)
  • Еркін аумақ (1918–1921)
  • Кронштадт (1921)

Ақ қозғалыс:

  • Ресей Республикасы (1917–1918)
  • Ресей мемлекеті (1918–1920)
  • Ресейдің оңтүстігіндегі Қарулы Күштердің Бас қолбасшылығы (1918–1919)
  • Ресейдің Шығыс Шеті (1920)
  • Солтүстік облыстың жоғарғы басқармасы (1920)

Қолдау кезінде:

  • Монғолия (1921)

Шетелдік әскери араласу:

Сепаратистер:


Қолдау кезінде:

Қолбасшылары

Владимир Ленин
Лев Троцкий
Яков Свердлов
Иосиф Сталин
Климент Ворошилов
Семён Будённый
Иоаким Вацетис
Михаил Тухачевский
Сергей Каменев
Николай Подвойский
Александр Егоров
Михаил Левандовский
Михаил Фрунзе
Александр Краснощёков


Владимир Вольский
Мария Спиридонова
Никифор Григорьев †
Нестор Махно
Степан Петриченко

Александр Керенский
Александр Колчак
Лауыр Корнилов
Антон Деникин
Пётр Врангель
Николай Юденич
Григорий Семёнов
Евгений Миллер
Пётр Краснов
Роман фон Унгерн-Штернберг †


Эдмунд Айронсайд
Уилльям Сидней Грейвс
Морис Жанен
Отани Кукудзо
Радола Гайда

Юзеф Пилсудский

Карл Маннерхейм
Симон Петлюра
Константин Пятс
Янис Чаксте
Антанас Сметона
Ян Серада
Ной Жордания
Александр Хатисян
Нәсиб бек Юсуфбейли


Германн фон Эйххорн †
Нури Киллигил
Рюдигер фон дер Гольц
Павло Скоропадський

Тараптар күші

Қызыл әскері: 5,498,000


Қара әскері: 103,000
Жасыл әскері: 70,000
Кронштадт көтерілісшілері: 17,961

Ақ әскері: 1,023,000


Жапон императорлық әскері: 70,000
Британдық әскері: 57,636
Чехословак легионы: 50,000
Румыния әскері: 50,000
Француз әскері: 15,600
"Сібір" американдық экспедициялық корпусы: 7,950

Поляк әскері:

1,000,000
Финдық әскері: 90,000
Украиндық әскері: 100,000


Латвияның әскері: 69,232
Эстонияның әскері: 86,000
Литваның әскері: 20,000


Шығындар

1,500,000

  • 259,213 қаза тапты
  • 616,605 аурудан/жарадан қайтыс болды
  • 60,059 хабар-ошарсыз кеткен
  • 548,857 жаралылар/үсік шалғандар
  • 3878 адам жазатайым оқиғалар/суицидтерден қайтыс болды

1,500,000

  • 127,000 қаза тапты
  • 784,000 өлім жазасына кесілді/қаза тапты
  • 450,000 жаралылар/науқастар

6,500 қаза тапты
+938 қаза тапты
596 қаза тапты
13,000 қаза тапты
350 қаза тапты
179 қаза тапты

400,000
  • 57,000 қаза тапты
  • 113,000 жаралылар
  • 50,000 әскери тұтқын

125,000

  • 15,000 қаза тапты

5,000

  • 3,500 қаза тапты
  • 1,650 өлім

3,888 қаза тапты
3,046 қаза тапты
1,444 қаза тапты


55 қаза тапты
500 қаза тапты

Жалпы шығындар
7,000,000 — 12,000,000 Жалпы құрбандар, соның ішінде

азаматтық және әскери емес тұлғалар

Ресейден тыс 1-2 миллион босқын

Ресей империясының азамат соғысы (7 қараша 1917 жыл25 қазан 1923 жыл (1923 жылдың 16 шілдесіне дейін шағын қақтығыстар)) — кейінгі Ресей Империясының жерінде болған соғыс.

1917 ж. 25 қазаннан Ресей империясының астанасы – Санкт-Петербургте төңкерісшіл жұмысшы солдаттар мен матростар отряды Қысқы сарайды тіке шабуылмен алып, Уақытша үкіметті құлатты. Сол күні жұмысшылар мен шаруалар республикасы дүниеге келді. Алғашқы КСРО республикасы РКФСР деп аталған.

Алайда Қазан төңкерісіне ұшыраған патша генералдары мен чиновниктері Ресейдің бұрынғы тәртіпі қайта орнатпақ болды. Олар өздерінің ақ әскерлерін жасақтап, жұмысшылар мен шаруалардан кұрылған Қызыл Әскері қарсы шықты. Азамат соғысының өрті тұтанды.

Сібір және Орал майданы

[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Ұлыбритания, Франция, АҚШ, Жапония және басқа елдердің үкіметтері Ресейге өз әскерлерін жіберіп, ақ генералдарға көмек көрсетті. Шетел соғыс интервенция бысталды.

Совет республикасы жаудың темір кұрсауында қалды. Жапондар мен американдар Қиыр Шығысқа әскер бөлемдерін түсірді. Ресейдің солтүстігіне, Орта Азия мен Закавказьеге ағылшын әскерлері басып кірді, неміс басқыншылары Украина, Беларусь мен Прибалтиканы басып алды. Одесса мен Севастопольде француз кемелері тұрды. Орал өзені бойында, Еділдің орта шені мен Кама жағалауында ақтар армиялары топтасты. Олар Мәскеуге қауіп төндірді. Көп елдер Ресей Империясынан шығып өз тәуелсіз жариялды.

Олар:

Еуропада – Финляндия, Латвия, Литва, Эстония, Польша, Украина, Беларусь, Кубань Халық Республикасы және РКФСР;

Орта Азияда – Алаш автономиясы,Түркістан автономиясы. Хиуа хандығы және Бұхара әмірлігі;

Кавказда – Армения, Грузия, Әзірбайжан және т.б.

Сібір мен Оралды басып алған бұрынғы патша адмирал Колчак, ол Сібірде Приморск Республикасы деп жариялды. Оған шет мемлекеттер қол ұшын берген еді. Колчак Еділге дейін тұмсық тіреп келіп қалған-ды. Осы кезде Большевиктердың партиясы «Колчакқа қарсы күреске шығындар!» деген ұран тастады. Қызыл әскерлер Шығыс майданға аттанды, оларды қолбасшы Фрунзе бастады. Колчакқа қарсы соғыста Чапаев дивизиясы даңққа бөленді.

Совет өкіметінің жауларына қарсы Қостанай облысының Маринск аулында көтеріліс болды. Тарбағатайда «Қызыл тау қырындары» тобы құрылып, Қазақстанның шығысын жаулан азат ету жолында ерілікпен шайқасты. Қазақстан жеріндегі ұлт-азаттық көтерілісінің қолбасшыларың бірі Аманкелді Иманов осынау ел басына қауіп төнген жылдары қызыл партизандар отрядын ұйымдастырып Совет өкіметін қорғау және нығайту барысында ерлік күрес жүргізді.

1919 жылғы қазанда Қызыл Армия бөлімдері Колчактың елордасы Омбі қаласы – алды. 1920 жылдың басында Колчак армиясы талқандалды.

Қиыр Шығыста жапон интервенттері партизан отрядтарымен күрес жүргізді. 1922 ж. Қызыл Әскері бөлімдері партизан отрядымен бірлесе отырып Владивостокты алды.

Тәуелсіздік жарияланған мемлекеттер

[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Орталық Азияда

[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Батыс майданы

[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Сібірде шайқастар әлі жүріп жатса да, Ресейдің оңтүстігінде, Солтүстік Кавказда және Украинада – бұрынғы патша генералы Деникин армиясы бас көтерді. Ағылшын және француз үкіметтері оны танк бригадысымен және винтовкалармен жабдықтады. 1919 ж. қарашада Деникин Орел қаласы басып алды. Оның Мәскеуға жетуіне 300 км жол қалған еді.

Азамат соғысы басталысымен С. М. Буденный атты әскер отрядын құрды. 1919 ж. қарашада Бірінші атты әчкер армиясы ұйымдыстырылды. Оны даңкты басшы Буденный, Ворошилов, Шайденко басқарды.

1919 ж. 20 қазанда Қызыл Армия әскерлері Орел қаласы алды, ал үш күннен кейні Буденныйдың атты әскерлері генерал Шкуроның таңдаулы атты әскер бөлемдерін Воронежден куып шықты. Қызыл Армия Деникин талқандады. Петроград тубінде Юденичтің армиясы талқандалды.

Ақтардың әскерлері тек Қиыр Шығыста, Орта Азия мен Қырымда ғана қалғанды. Бірақ 1920 жылдың көктемінде Польшаның сарбазтар өз тауелсіз жариялып Батыс Украинаға басып кірді. Осы кезде Қырымда генерал Врангель армиясы құрылып, күш жинап келе жатты. Қызыл Армияның бірнеше құрамалары Врангельге қарсы күреске аттанды.

Қырым түбегі жіңішке Перекоп мойнағы арқылы құрлықпен жалғасады. Ақ гвардияшылар бұл араны мықтап бекініске айналдырды. Қылтадан өте алмайтын биік қорған салынып, алдынан терең ор қазылды.

8 қарашада Қызыл Армия бөлімдері Перекопқа тіке шабуылға шықты. Бір тәулектен кейін Перекоп алынды. Қырымды жаудан босату кезеңі басталды.

Шайқастары және операциялары

[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Қолбасшылар

[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Қызыл Армия:

Ақ гвардия:

Тағы қараңыз

[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Дереккөздер

[өңдеу | қайнарын өңдеу]