Сабан

Сабан — дәнді және ірі бұршақты дақылдарды бастырғаннан кейін қалатын құрғақ сабағы. Сабанның химиялық құрамы өсімдіктің түріне, климатқа, топыраққа және жинау тәсіліне, сақталу ұзақтығына, т.б. факторларға байланысты. Барлық өсімдіктердің сабанының құрамында клетчатка (38 — 45%) және де басқа қорытылуы қиын күрделі көмірсулар көп, ал суда еритін көмірсулар жоқтың қасы. 100 кг арпа сабанында 33 азықтық бірлік және 1,3 кг қорытылатын протеин, сәйкесінше сұлы сабанында 31 және 1,7; жаздық бидайдікінде 22 және 1,0; бұршақты дақылдардың сабанында 20 — 38 және 2,2 — 2,8; тарынікінде 40 және 2,3; жүгерінікінде 38 және 1,4 болады. Қорытылуының қиындығына байланысты сабанның барлық түрлерінің жұғымдылығы төмен. Сондықтан оларды балласт азық ретінде құрамында сөлі мол азықтарға қосып береді. Сабанды көбіне малдың астына төсеніш ретінде, топыраққа қосып илеп кірпіш, сылақ қоспасын жасауда, кейде отын ретінде пайдаланады.