Себеп бағыныңқылы сабақтас сөйлем

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Себеп бағыныңқылы сабақтас сөйлем орыс. придаточное предложение причины — бағыныңқы компоненті басыңқы компоненттегі іс-әрекеттің болу-болмауының себебін білдіріп, басыңқы компоненті сол себептен туған нәтижені, салдарды білдіретін сабақтас сөйлем.

Себеп бағыныңқылы сабақтас сөйлемнің жасалу жолдары:

  1. Есімше арқылы:
  • а) Шығыс септігіндегі -ған тұлғалы есімше арқылы: Үлес үстінде әлі ойын ашпаған Абай болғандықтан, Тәкежан енді буның өзінен ішіндегі ниетін сұрады (М. Әуезов);
  • ә) есімшелік тұлғаларға -соң шылауының тіркесуі арқылы: Шұға шын ауруға айналған соң, Есімбек жұмсайын деді (Б. Майлин).
  1. Көсемше арқылы: Сол кезде бұтақ сынып кетіп, Асылып құзға Қайсар тұра қалды (С. Мұқанов). Араларына түсетін арашашы болмай, екеуі де әбден титықтап шаршады (М. Әуезов).[1]

Тағы қараныз:

[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Дереккөздер

[өңдеу | қайнарын өңдеу]
  1. Тіл білімі терминдерінің түсіндірме сөздігі — Алматы. «Сөздік-Словарь», 2005 жыл. ISBN 9965-409-88-9