Седиментометрлік талдау
Навигацияға өту
Іздеуге өту
Седиментометрлік (седиментациялық) талдау[1] - дисперсиялық жүйеде бөлшектердің өлшемі бойынша таралу функциясын табуға мүмкіндік беретін зерттеудің сандық әдістері; затты түйірөлшемдік талдаудың тиімді тәсілдерінің бірі.
- Седиментометрлік талдау екі класқа бөлінеді: Жердің тартылыс күші өрісінде талдау және орталыққа тартылу, электр және тағы басқа күштер өрісінде талдау.
- Геологияда қолданылатын седиментометрлік талдау бөлшектердің өлшемін олардың сұйық бағанасында (су үшін гидравликалық ірілігі бойынша) шөгу жылдамдығы бойынша өлшеу принципіне негізделген.
- Бөлшектердің сұйық ортада шөгу жылдамдығы мен олардың өлшемдері арасыңдағы тәуелділік бірқатар теориялық теңдеулермен өрнектеледі. Олардың ең маңыздысы — Стокс теңдеуі.
- Бөлшектер диаметрін анықтаудың практикалық шекарасы — 100м мен 0,5м аралығы. Геологиялық практикада cедиментометрлік талдаудың көптеген әдістерінің ішінен ең көп қолданылатыны Сабанин әдісі мен тамшуырлық (Робинзон) әдістер
Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]
- ↑ Қазақ тілі терминдерінің салалық ғылыми түсіндірме сөздігі: Геология—Алматы: "Мектеп" баспасы", 2003.ӀSВN 5-7667-8188-1 ӀSВN 9965-16-512-2
 | Бұл мақаланы Уикипедия сапа талаптарына лайықты болуы үшін уикилендіру қажет. |
 | Бұл мақалада еш сурет жоқ.
Мақаланы жетілдіру үшін қажетті суретті енгізіп көмек беріңіз. Суретті қосқаннан кейін бұл үлгіні мақаладан аластаңыз.
|
|
Бұл — геология бойынша мақаланың бастамасы. Бұл мақаланы толықтырып, дамыту арқылы, Уикипедияға көмектесе аласыз. |