Силикатоз ауруы

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Силикатоз ауруы - бұл тыныс мүшелеріне силикат шаңдары түскеде байқалатын ауру. Силикаттарға кремний қышқылы мен металл тотығы қосылыстары бар заттар жатады (асбест, тальк, каолин, оливин, нефелин, слюда, шайыр) және жасанды алынған қосылыстар (цемент, шыны талшықтары-шлак мақтасы, шифер, каучук, резина, пластмасса т.б.)
Силикаттар әртүрлі өндірістерде қолданады: құрылыстарда термо-, электро- және дыбыс шектеуші ретінде, қышқыл-сілті материалдар ретінде. Силикатоздар силикат шаңдарын ұзақ жұтқан адамдарда дамиды, тау-кент өңдеуінде, силикаттарды іздеп табуда, сараптауда, шыны, керамика, текстиль, құрылыс заттарын (шифер, кірпіш, фанера т.б.) өндіруде.
Силикаттар өнеркәсіптің көп түрлерінде қолданылады – авиацияда, машина жасауы, кеме салу, электротехникада т.б. Силикатоздар жиі силикатты қолдану және өңдеу жұмыстарымен айналысатын адамдарда дамиды. Ауру 10-16 жыл қолайсыз шаңды ортада жұмыс істегенде дамиды.
Силикатоздардың ішінде жиі асбестоз және талькоз жайылған, сирек оливиноз, каолиноз, нефелиноз кездеседі.[1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. «КӘСІПТІК АУРУЛАР» Бекмурзаева Э.Қ., Сейдахметова А.А., Сейдалиева Ф.М., Абдукаримова Ж.М., Умиралиева Г.А., Ибрагимова Р.Б., Садыкова Г.С., Қорғанбаева Х.Т., Байдуллаев Б.М., Азизова А.А., оқу құралы, Шымкент 2012