Сиректүк сиыржоңышқа

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Сиректүк сиыржоңышқа - бұршақ тұқымдасының Қазақстанда кездесетін 26 түрінің бірі, Алтайдан Батыс Тянь-Шаньға дейінгі таулардың орта белдеуіне және төменгі белдеуіне, сондай-ақ шөлді және республиканың батыс бөлігіндегі оңтүстік дала аймақтарына тән мекендеуші. Құмды, сазды, топырақты шөлдерде, қиыршық тасты тау беткейлерінде өседі. Өте тартымды, көпжылдық. Қаулай өседі. Тік қатты бұтақтанған тамыр сабағымен ерекшеленеді. Ондай тамырсабақтан қою топ-топ өркендер жетіледі, сабақтары көптеп бұтақтанған. Жапырағы жұпсыз қауырсынды, үлкен жапырақшалармен. Жапырақшалар саны 2-6 жұп, сопақша таспа тәрізді, ұзындығы 3 сантиметр, ені 0,5 сантиметр. Гүлдері едәуір үлкен, ұзындығы 2 сантиметр, екі-төрттен ұзын гүл тұғырына орналасқан. Күлтенің түсі ашық, түрлі-түсті. Жалауша қызғылт сия көк, қанаты күлгін сары, қайыршаның ұшы көгілдір. Бояулар мен жапырақ пішіні өте құбылмалы. Бұл түр сәуір-мамырда гүлдеп, маусым-шілдеде жеміс береді, ұзындығы 5 сантиметр, ені 1 сантиметр. Пісіп жетілген соң жеміс қақырайды, олардың жармалары қатты бұрылып, тұқымды күшпен итеріп, аналықтан шығарып тастайды. Көп еңбекті қажет етпейтін мал азықтық өсімдік, малдың барлық түрі жақсы жейді. Құрғақшылық жағдайында малға көктемгі азық есебінде кейбір мамандар жазықта және аласа тауларда өсіруді ұсынады.[1].

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Қазақстанның өсімдіктер энциклопедиясы