Стилл синдромы

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Стилл синдромы - қызба белгілерімен сапатталатын арттриттің ауыр түрі. Теріде өтпелі бөртпелер және соматикалық органдарының жүйелі қабынуы, зақымдануы. Десе де аурудың клиникалық белгілері, зардап шеккен буынды зерттеуді пайдаланып диагностикаланады. Десе де, ең алдымен, ауруды емдеу емес, стероидты қабынуға қарсы ем жүргізілу жүзеге асырылады. Стилл ауруын британдық дәрігер Джордж Стилл 1897 жылы сипаттаған болатын. Ұзақ уақыт бойы ол кәмелетке толмағандардың ревматоидты артрит түрінде кездесетін ауыр түрлерін қарады. Тек 1971 жылы, Эрик Уатерс ересек науқастарға осы аурудың көптеген мінездемелерін жариялады. Қазіргі заманғы әлемдік ревматологиялық статистикаға сәйкес, соңғы жылдары әлі аурудың таралуы шамамен 1 :100000 адамға шаққанды құрайды. Ерлер мен әйелдер бұл ауруға тең дәрежеде ауырады. Әлі де бұл аурумен ең көп 16 жасқа дейінгі балаларда кездеседі. Кенеттен жоғары қызба басталу, лимфоаденопатия, және лейкоцитоз қан аурудың жұқпалы сипатын көрсетеді. Алайда, бір қоздырғышы анықталған жоқ. Дегенмен аурудың температурасы 39 ° C көтерілуімен сипатталады . Содан кейін бөртпе элементтері кем дегенде, аяқ және денеге шығады. Бөртпе жазық қызғылт дақтар түрінде көрінеді. Кейде оларда қышыну жүреді. Ауру балтырды, тізе, білезік, шынтақ буындарының қатысуымен артриттің белгілері ұлғаяды. Әлі күнге дейін аурудың дамуына генетикалық бейімділіктің болуын жоққа шығарған жоқ.

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

[1]

  1. С.Ж. Стамбеков "Генетика" 2002ж