Судың қышқылдығы

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Судың қышқылдығы- су құрамындағы кірме молекулаларды диссоциациялап сутек ионын даралаған жағдайда қалыс қалатын заттармен сипатталатын судың өзіндік қасиеті.


Мысалы, су құрамында күкірт қышқылының аз-мұз мөлшері бар деп есептелік: Н2SO —> 2Н+ + SO24 (диссоциация). Cоңғы ион судың қышқылдығын анықтайды.[1]

Судың қышқылдығы - судың гидроксилдік иондармен әрекеттесу қабілеті. Су объектілерінде еркін минералдық (көмір, күкірт қышқылдары) және органикалық (негізінен гумппдік) қышқылдардың болуымен анықталады. Қышқылдық қасиеттері бар табиғи сулар қышқыл суларға жатады.[2]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Қазақ тілі терминдерінің салалық ғылыми түсіндірме сөздігі: Қ 17 Геология/Жалпы редакциясын басқарған — А.Қ.Құсайынов — Алматы: "Мектеп" баспасы" ЖАҚ , 2003. — 248 бет. ӀSВN 5-7667-8188-1 ӀSВN 9965-16-512-2
  2. Қазақ тілі терминдерінің салалық ғылыми түсіндірме сөздігі: Экология және табиғат қорғау / Жалпы редакциясын басқарған - А.Қ.Құсайынов. – Алматы: «Мектеп» баспасы» ЖАҚ, 2002 жыл. – 456 бет. ISBN 5-7667-8284-5