Сулейман Рагимов Гусейн оғлы

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Рагимов Сулейман Гусейн оглы (шынайы есімі әз. Süleyman Rəhimov , 22. 3. 1900 ж. т., Аин с., қазіргі Кубатлы ауд., Азерб. ССР) — азербайжан совет жазушысы. Азербайжан халық жазушысы (1960), Соң. Еңбек Ері (1975). 1926 жылдан КОКП мүшесі.і Азербайжан пед. институтының тарих ф-тін бітірді (1931). «Шамо» (1—3-т., 1931—64) атты көп томды романында 20 г. басындағы бостандық пен тәуелсіздік үшін күресті бейнелесе, . «Сачлы» (1940—48) романында азербайжанда революцияның жеңуін суреттеді. «Мехман» (1944) повесінде совет заң қызметкерінің бейнесін жасады. «Ақбұлақ тауында» (1954—55) романы азербайжан шаруаларының қилы тағдырын баяндайды. Ұлы Отан соғысы жылдары жазған повесть, әңгімелерінде («Медальон», 1942; «Бауырлас- тар зираты», 1943) совет халқының неміс фашистеріне қарсы күрестегі ерлігін суреттеді. «Кавказ ңыраны» романында (1—2-т., 1971—73) Ресей мен Закавказье халықтарының достығын көрсетті. Ол — Азерб. ССР Жоғ. Советінің депутаты. 2 Ленин орденімен және басқа 2 орденмен, медальдармен марапатталған.[1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Қазақ Совет Энциклопедиясы, 9 том