Сыйыну

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Сыйыну (діни ұғым)[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Толығырақ[өңдеу | қайнарын өңдеу]

" Сүйендім абақтының шарбағына, сыйындым атам Қазыбек әруағына" (Мәди). Әруаққа, тәңірге, пірге және басқа күш пен сенім иесіне сыйыну түркі халықтарының ежелгі дәстүрі. Мұнда ер адам жауға шапқанда, қиын сапар жолында, дертке ұшырағанда, жараланғанда немесе жайшылық, тыныш өмірде де үлкен күшке сыйына береді. Әсіресе, палуандар, мергендер немесе аңшылар, қарт адамдар, тағы басқа әр іске талапкердің көбінесе әруаққа сыйынатын пірлері бар. Мысалы, аурулар дерт иесі Лұқпан , әйелдер Бибі Фатима анасына, жас батырлар Қабанбай,Бөгенбай әруақтарына сыйынады. Малшылар төрт түлік пірлері жылқыда-Қамбар ата, түйеде-Ойсыл қара,сиырда-Зеңгі баба, қойда- Шопан ата секілді пірлеріне сыйынып, жұмысына кіріседі. Сыйыну адамның сенім күшін, іске қабілетін арттыратын құпия құбылыс. Әулие-әнбиеге сыйынғанда оның басына түнеп, мал сойып денсаулық, бала тілейтін әдеті бар.

Қазақстандағы киелі орындар[өңдеу | қайнарын өңдеу]

[1] Дереккөздер

  1. Қазақ халқының салт-дәстүрлері.-Алматы: «Алматыкітап» ААҚ,20047 ISBN 9965-24-200-3