Сүлеймен Ноғай

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Сүлеймен Ноғай (т.-ө. ж б.) - Ақынның Семейдегі дос-жар адамы, құрдасы. Сүлейменнің әкесі Ысқақ ноғай Қазаннан әскерден қашып, Құнанбайға келіп паналаған. Құнанбай Ысқақты Әкең руына қосып, Шыңғыс тауының Арқалық деген бектерінен жер берген. Кейін «Әкең» ауылы болып кеткен. Абайдың «Әкең аулына» арнап жазған өлеңі де бар. Сен Қабыш, Қожағапар, Таупық деген ұлдары, Мағрипа есімді қыз тараған. Мағрипаны Абайдың баласы Әбдірахман алған. Абай Семейге келгенде ауқатты адамдарға тәуелді болғысы келмей, кебіне осы Сүлейменнің үйіне түсіп жүрген Үйінің іші жинақы, таза, асы дәмді болады екен.[1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Абай. Энциклопедия. – Алматы: «Қазақ энциклопедиясының» Бас редакциясы, «Атамұра» баспасы, ISBN 5-7667-2949-9