Тастамыр

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Тастамыр – жарықшақтардың минералдық заттармен толуы немесе тау жыныстарының жарықшақ бойында метасоматикалық алмасуы нәтижесінде түзілген пластинка тәрізді геологиялық дене. Тастамыр – эпигенетикалық түзілім. Тастамырдың мөлшері мен жату жағдайын айқындайтын геологиялық элементтерге: созылу бағыты мен ұзындығы, құлау бұрышы мен ұзындығы, бұрылуы және қалыңдығы жатады. Тастамырдың ұзындығы 1 км-ден 200 км-ге (Калифорниядағы алтын Тастамырлары), құлау бұрышы 3 км-ге дейін (Индиядағы Колар кен орны) жетеді. Тастамырлар тастамырлы және кентасты минералдардан (кварц, карбонаттар, сульфидтер, т.б.) құралған. Пішіні бойынша жай, плита тәрізді, күрделі болып бөлінеді. Мөлшері мен жатуы жағынан Тастамырлардың апофиздер және бұта тәріздес геологиялық дене түрлері ажыратылады. Көптеген минералды шикізатты кен орындары (алтын, қорғасын-мырыш кентастары, вольфрам, сынап, т.б.) Тастамырлармен тікелей байланысты. Тастамырдың қалыңдығы онда жатқан минералдардың сапасына қарай бірнеше см-ден ондаған м-ге ауытқиды.[1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Қазақ энциклопедиясы