Татабы
Навигацияға өту
Іздеуге өту
Татабы (ұйғырша-тибетше —дад-пи немесе кумохи, хи; араб.-парс. — кай) — ежелгі моңғол тайпасы. Алғашқы кезде Моңғолияның солтүстік шығысының бір бөлігі Маньчжурияны мекендеген. Тарихи деректерде татабылар б. з. 220 ж. белгілі бола бастаған. Қытай басқыншыларына қарсы Татабылар көршілері қидандар және түріктермен одақ құрып, 696 ж. қытайларды қирата жеңген. 845 ж. Ұйғыр қағандығы құлағаннан кейін Татабылардың бір бөлігі Моңғолияның солтүстігіне қоныс аударып, ондағы қалған ұйғыр және түрік тайпаларымен араласып кеткен. 10 ғ-дың аяқ кезінде татабы ұрпақтарының бір бөлігі Кай деген атпен Алтай және Ертіс өңірінде өмір сүрген. 11 ғ-да бұлар қимақтар құрамына енген.[1][2][3]
Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]
- ↑ Малов С. Е Памятники древ-нетюркской письменности — Мәскеу, 1950.
- ↑ Бичуринн. Я Собрания сведений о народах обитавших в Срёдней Азии — Мәскеу, 1950.
- ↑ Қазақ энциклопедиясы