Тоңу

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Тоңу — денеміздің тоңып, салқындауы кебінесе суықта ұзақ уақыт болғанымызда, дымқылды жерде көп уақыт тұрып қалғанымызда және қолайсыз ауа райы жағдайында сезіледі. Тоңу ағзаның әлсіреуіне, сууына, қажу, болдыру, шаршау, бір орыннан қимылдап жүрмей ұзақ уақыт түрып қалған жағдайда, әсіресе ашаршылыққа тап бол- ғанында көбірек кездеседі. Дененің тоңазытып әлсіреуі үсуге әкеп соқтырады. Дене тоңазығанында салқындық сезілмей, температурасы төмендей бастайды; қозғалыс қимылдары нашарлайды, сезімталдығы төмендеп әлсіздік, солғындық белгілері пайда болады. Босаңдылығы байқалып, үнемі ұйқысы қанбаған адамдай әлсіреп, үсік пайда болып, есінен танылуы мүмкін.[1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Қазақстан - спортшылар елі. Энциклопедиялық анықтамалық. - Алматы: "Сөздік-Словарь". ISBN 9965-822-57-3