Тікелей іздеудің газдық-геохимиялық әдісі

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Тікелей іздеудің газдық-геохимиялық әдісі. Мұнай және газ кенорындары мен жатындарынан шашырай өрістеуі нәтижесінде қалыптасқан көмірсутек үйірімдерінің қалыптан тыс алаптарын тап басу мақсатында геологиялық киманың жер бетіне жақын бөліктеріндегі таужыныстардағы, немесе гидросфера мен атмосфераның төменгі өңірлеріндегі газ құрамын зерттеуге негізделген мұнай және газ кенорындарын іздеу әдісі. Газ сынамасы жер бетінен де, арнайы жасақталған онша терең емес геохимиялық ұңғымалар қимасынан да алынады. Газ құрамында көмірсутектер (метаннан гексанға дейін) мөлшерінің қалыпты жағдайға қарағанда көбірек үшырасуы сол өңір қойнауының мұнай және газ кіріктіру мүмкіндігінің жоғары екендігін көрсетеді. Әдіс жер қыртысы дамуының қазіргі сәттегі тектоникалық белсенділігі қарқынды аймақтар үшін әсіресе тиімді. Сөз болып отырған калыпсыздықтар морфологиялықтұрғыдан шығыршықтәрізді немесе сеппелерге ұқсас түрпатты иемденеді. Бұл әдіс мұнай және газ кенорындарын тікелей іздеудің өзге әдістерімен кешенді түрде жүргізілгенде ғана шындыққа сәйкес нәтижелер алуға мүмкіндік береді.[1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Мұнай және газ геологиясы танымдық және кәсіптік-технологиялық терминдерінің түсіндірме сөздігі. Анықтамалық басылым.- Алматы: 2003 жыл. ISBN 9965-472-27-0