Тікелей іздеудің литогеохимиялық әдісі

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Тікелей іздеудің литогеохимиялық әдісі. Көмірсутектердің жер қойнауларындағы жатындардан жер бетіне қарай жылыстауы салдарынан газтау жынысы—су шекараларында етек алған физикалық химиялық процестер нәтижесінде жер бетіне жақын орналасқан тау жынысытар құрамындағы өзгерістерді зерттеуге негізделген мұнай және газ кенорындарын іздеу әдісі. тау жынысытардыың сынамалары жер бетінен де, арнайы жасақталған геохимиялық ұңғымалардан да алынады. тау жынысытар кұрамында Ғе, Со, Мп, V, Ті т.б.. микроэлементтердің және әр түрлі арнаулы минералдық түзілімдердің (сульфидтер, карбонаттар) қалыпты мөлшерге қарағанда көбірек болуы, рН және тотығу-тотықсыздану потенциалы мөлшерлерінің де қалыпсыздықпен сипатталуы, олардың түстеріндегі, тығыздығындағы, серпінділігіндегі, диэлектрлік өткізгіштігіндегі, өзге де физикалық қасиеттеріндегі өзгерістер көмірсутектердің қойнаудағы жатындардан жер бетіне қарай жылыстағандығын көрсете алады. Алайда бүгінде қолданылып жүрген зерттеу әдістері көмірсутектер жатынынан көп алшақ кетпеген, яғни оған жақын орналасқан өңірлердегі тау жынысы өзгерістерін ғана тап баса алады. Сөз болып отырған кенорын іздеу әдісі өзге де тікелей іздеу әдістерімен кешенді түрде жүргізілгенде ғана айтарлықтай нәтиже бере алады.[1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Мұнай және газ геологиясы танымдық және кәсіптік-технологиялық терминдерінің түсіндірме сөздігі. Анықтамалық басылым.- Алматы: 2003. ISBN 9965-472-27-0