Тікелей іздеудің микробиологиялық әдісі

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Тікелей іздеудің микробиологиялық әдісі. Таужыныстар қимасының беткейлік өңіріндегі, грунттардағы, топырақ ауасындағы және табиғи сулардағы көмірсутектерді тотықтыратын бактериялардың биоценозын зерттеуге негізделген мұнай және кен орындарын іздеу әдісі. Мұндай бактериялардың үймелемелері (колониялары) терең қойнауларда орналасқан жатындардан шашырай тараған көмірсутектердің жер бетіне шығу нүктелерінде дамып жетіледі. Жер қыртысы қимасында көмірсутектер жатынының бар екендігін көрсететін бірден-бір бактериялар — метанның газ түріндегі гомологтарын және төмен мөлекулалы n-алкандарды тотықтыратын, әсіресе пропанды, бутанды және жарым-жартылай пентанды тотықтыратын бактериялар. Микробиологиялық әдістің өзіне тән өзгешеліктері баршылық, олар — бұл әдістің жылыстаушы көмірсутектер ағымы болымсыз өңірлерде газдық-геохимиялық әдіспен салыстырғанда әлдеқайда сезімталдығы, бактериялық қалыпсыздықтардың әдетте өнімді ауданның нақ орта тұсынан көрініс беруі, далалық және зертханалық жұмыстар құндылығының біршама арзан болуы. Әдіс су көздерін алдын-ала тексеруден өткізген түсірімдер барысында, антиклинді емес типке жататын мұнай және газ жатындарын іздеуде әсіресе тиімді; өзге де геохимиялық әдістермен кешенді түрде қолданылады.[1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Мұнай және газ геологиясы танымдық және кәсіптік-технологиялық терминдерінің түсіндірме сөздігі. Анықтамалық басылым.- Алматы: 2003. ISBN 9965-472-27-0