Түрік ауылы

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Сіз тас жолмен келе жатып, таулардың беткейлерінен өдемі мұнараларды көресіз. Бұл — осы аймақтың климаты мен сипатын тамаша бейнелейтін түрік ауылдары.

Жерорта теңізінің жағалауындағы ауылдардың үйлері түсі жағынан күн батар немесе шығар кездегі аспан түсін еске салатын тастан тұрғызылады. Ауылдар теңізден алыстау және биіктеу орналасқан сайын құрылыс материалы ретінде ағаш қолданылады.

Ауылдарда ескілікті салт-дәстүрлер мен билер, қол тоқымашылығы, қуыршақ және драма театрлары өздерінің бастапқы түрінде сақталған. Халық билері мен ойын-сауықтарында өз кезінде Орал мен Алтайдан келген бақсылық салт-жоралардың, сондай-ақ Дионис құдай немесе бозбала Адонис сияқты мифологиялық тұлғалардың құрметіне өткізілетін анадолылың мерекелердің әдет-ғұрыптары белгілерін ажыратуға болады. Түркияның әрбір аймағында, ал кейде бірнеше ауылында өздерінің ескі заманнан келе жатқан саны бір жарым мыңнан асатын билері бар. Олар табиғат пен жануарлар дүниесін мадақтауға арналған, күнделікті тұрмыс, бозбаланың қызға көңіл білдіруі, әскери шайқастардың көріністерін бейнелейді. Халықтық билер провинция өмірінде бұрынғыша маңызды рөл атқарады. Билер хореографиясының әдемілігі мен мазмұнының терендігі оны орындаушылардан барынша шеберлікті талап етеді.[1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Қазіргі дүние географиясы: Хрестоматия. Жалпы білім беретін мектептің қоғамдық-гуманитарлық бағытындағы 11-сыныбына арналған оқу құралы. / Қ. Ахметов, Т. Увалиев, Г. Түсіпбекова. —Алматы: "Мектеп" баспасы, 2007. ISBN 9965-36-216-5