Мазмұнға өту

Хетт тілі

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет

Хетт тілі - үнді еуропа тілдері құрамына кіретін көне тіл. Хетт тілі Кіші Азиядағы хетт сына жазуы ескерткіштері арқылы белгілі болды. Луви, палат, хетт иероглифтік тілднрімен бір топ құрайды. Хетт тілі фонетикасындағы бір өзгешілік - өзге туыс тілдерде жойылып кеткен көмей дыбыстың сақталуы. Хетт тіліндегі мәтінді ең алғаш оқыған чех ғалымы Б.Грознай. Кейін бұл тілді жан-жақты зерттеуге Ф.Зоммер, А.Гетце, И.Фридрих, Х.Педерсен. В.Иванов т.б. ғалымдар зор еңбек атқарды. Хетт тілі тіл білімінде салыстыралы тарихи әдіс үшін құнды материал болып табылады.[1]

Дереккөздер

[өңдеу | қайнарын өңдеу]
  1. Қазақ Совет Энциклопедиясы, Алматы, 1976 ж. 11 том