Шөміш кағу

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Шөміш кағу – ұлттық ғұрып. Ағаш кесіндісінен ойып жасаған шөмішті ерте көктемде қазақ отбасылары сыртқа алып шығып, Шөміш кағу қала рәсімін жасаған. Мұны әйелдер атқарған. Ол үшін шөмішті аққа малып алады да, киіз үйдің дөдегесін солдан оңға қарай айналдыра қағып шығады. Оны қағып жүргенде “сүт көп, көмір аз“ деп қайта-қайта айтып отырады. Бұл ақ мол болсын, төл аман сау болсын деген ниеттен туындаған. “Көмір аз“ деген сөз ілкі замандардағы отқа табыну қалдықтарының бірі болып табылады.

Дереккөздер

[өңдеу | қайнарын өңдеу]