Эволюциялық әмбебаптық

Талкотт Парсонс неғүрлым кейінірек жазылған еңбеқтеріңде өзінің функциялық теориясын нақты айтқанда, "жүйелі проблемалары" дейгін тәртінші эволюциялық келешекпен байланыстырды, Бұл оның жеке кітаптарында баяңцалған. Ол биологиялық организмдер секідці қоғамның алуан тұрлері өздерін қоршаған ортаға "жалпы көңдігу қабинетінің" арқасыңда игерілді деген пікір білдірді. бұған негізшен құрынымдық дифференция процестері арқыны қол жетеді. Яғни, барған сайын өсе беретін нақты мүқтаждықтарды канағаттаңдыру үшін кажет әлеуметтік функцияларды жүзеге асыратын мамаңдаңцырынған институттарды дамьттудың арқасында болады. Алайда, барған сайын өсе беретін Мұндай күрделілік неғүрлын нақты жаңа элементтерді үйлестіріп мақсатыңда жаңа әдістерін талап етеді. бұған "кибернетикалық иерархия" принципін - жеңілдетілген ақпарат алмасу немесе білім көлемін үлғайту принципін қодцану жолымен ғана қол жетеді. Осыдан кейін дәстұрлі қоғамның осы заманғы қоғамға айналуы орын алады, ал прогресс бюрократиялық Ұйымдастыру, ақша және базар комплекстері, стратификация және ортақ әмбебап нормалардың туыңцауы секілді Эволюциялық әмбебаптықты дамыту (құрылымдық дифференциялау) жолымен жоспарлана алады. Осы факторлардың әркайсысы қоғамдық ортаға неғүрлым тиімді мүмкіндік береді. Бұл көзкарастың сыншынары бынай дейді: абстракциялаудың Бұл деңгейіңде Парсонс теориясы таксономияның жай ғана кеңейтшген нүскасы, демек кәдеге жарай қояр ма екен, мұның үстше онсыз да анық нәрседен асып ештеңе жарьттын айтпайды.