Экологиялық әдіс

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Экологиялық әдіс - географияда, экологиялық жүйе ретінде ядродан немесе "иесінен" және оның тәңірегінен, табиғи ортадан тұратын әр түрлі геожүйелерді зерттеу. Әдетте, ядро ретінде тірі организмдердің жеке түрлері, популяциялар, биоценоздар, биогеоценоздар (экологиялық әдістің биоорталықтық нұсқасы), сондай-ақ жеке адам және т.б. (экологиялық әдістің антропоорталықтық нүсқасы) алынады. Мұндай орталықтанған әдіс, ең алдымен, ортаның элементтері мен ядроның арасындағы байланыстардың ортаның "иесіне" әсерін зерттейді. Бұл кезде бейімделу кезіндегі табиғи орта мен ядро арасында пайда болған (бейімделген кезде) байланыстар маңызды болып табылады. Экологиялық әдіс табиғат пен қоғамның (оның ішінде, қоршаған ортаны қорғаудың, табиғатты қорғау шаралары жүйесінің және т.б.) өзара әрекеттерінің көптеген мәселелерін зерттеудің сенімді негізі болып табылады. Экологиялық әдіс биогеографияда, халық географиясында, ауыл шаруашылығы географиясында, медициналық географияда, рекреациялық географияда, агроклиматологияда, инженерлік-географиялық зерттеулерде қолданылады.[1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Қазақ тілі термиңдерінің салалық ғылыми түсіндірме сөздігі: География және геодезия. — Алматы: "Мектеп" баспасы, 2007. — 264 бет. ISBN 9965-36-367-6