Этнопедагогикалық эпистемия

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Этнопедагогикалық эпистемия (гр. episteme - мағына) - (синонимдері: этнопедагогикалық таным, этнопедагогикалық эпистемалогия, этнопедагогикалық таным теориясы) - нақты халық үшін мағыналы педагогикалық ой (білім), тәрбие беру (педагогикалық) құжаттар жиынтығының бөлінуінде тұратын, педагогикадағы ғылыми бағыт. Этнопедагогикалық эпистемияның ең басты идеясы, әлеуметтік тәжірибесі мен ұлттық салт- дәстүрдегі тәжірибе өнерімен (шығармашылығымен) байланысты ұлт тәрбиесінде жеке тұлға идеалы. Этнопедагогикалық эпистемияның мақсаты - ұлттық педагогикада және ұлттық фольклорда тәрбиеге сай келетінін табу, сонымен қатар, сол тәжірибеде халықтың педагогикалық ойының өзіндік моделін құру.[1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Орысша-қазақшатүсіндірмесөздік: Педагогика / О 74 Жалпыредакциясынбасқарғанэ.ғ.д., профессор Е. Арын - Павлодар: "ЭКО" ҒӨФ. 2006. - 482 б.ISBN 9965-808-85-6