Ғарайып-ғариб

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Ғарайып-ғариб - отанынан жырақта қалған, ешкімі жоқ бейшара. Сопылар отанын тастап ел-елді кезіп жүретіндіктен оларға Ғарайып-ғариб дейді. Адамның негізгі отаны - рух әлемі. Адам дүниеге уақытша қонақ ретінде келген. Ол бұл дүниеде Ғарайып-ғариб. Сондықтан рух өзінің негізгі отаны«Рух әлемін» сағынумен, аңсаумен бола- ды, оған қауышуды армандайды. Сонымен қатар өзін өзгелерге түсіндіре алмаған адамдар да Ғарайып-ғариб тобына жатады. Мысалы, надандар арасындағы ғалымдар мен зиялылар; пасықтар мен бұзықтар арасындағы әулиелер. Арифтің жеке басы, өзімен өзі жалғыз қалуы да ғариптік. Ұлы Абайдың «Моласындай бақсының жалғыз қалдым тап шыным» - деуі, осы Ғарайып-ғариб құбылысына мысал бола алады.[1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Ислам. Энциклопедиялық анықтамалық. Алматы: “Аруна Ltd.” ЖШС, 2010 ISBN 9965-26-322-1