Ғашықтық іздеп тантыма

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

«Ғашықтық іздеп тантыма...» -М. Ю. Лермонтовтың «И скучно, и грустно» деген өлеңінің 1896 ж. Абай тәржімелеген екінші шумағы Лермонтовтан:

  • «Любить, но кого же? На время - не стоит труда
  • А вечно любить невозможно...
  • В себя ли заглянешь? - там прошлого нет и следа.
  • И радость, и муки, и все там ничтожно...» деген осы шумағын Абай:
  • «Ғашықтық іздеп тантыма, Аз күн әуре несі іс?
  • Өзіңнің қара артыңа, Өткен өмір бейне түс.
  • Өлгенше болар бар ма дос?
  • Қуаныш, қайғы - бәрі бос»,

- деп еркін тәржімелеген. Лермонтов өлеңінің бастапқы шумағын Абай «Әм жабықтым, әм жалықтым» деп бастап өз алдына жеке өлең етіп аударғаны белгілі. Әр кезде жазылғандықтан болар, екі шумақтың ырғақтық өрнегі, ұйқасы бірдей емес. Туынды 7-8 буынды шалыс ұйқаспен жазылған. Алғашқы рет ақынның 1933 ж. жарық көрген жинағыңда жарияланған. Өлең басылымдарыңда аздаған текстол. өзгерістер кездеседі. 1939 жылғы басылымда кейінгі жинақтарға қарағанда 5-жол мен 3-жолдың орны ауысқан. Ал 1945 жылғы жинақта туындының жазылған мерзімі 1899 ж. деп көрсетілген.[1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Абай. Энциклопедия. – Алматы: «Қазақ энциклопедиясының» Бас редакциясы, «Атамұра» баспасы, ISBN 5-7667-2949-9