Қабыш Шәкерімұлы

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Қабыш Шәкерімұлы (1887-1932)- Абайдың әдеби мектебінен үлгі алған ақын, әнші. Шәкерімнің ноғай ауылынан алған екінші әйелі Айғанша Ыбырайқызынан туған екінші ұлы. Қабыштан Нәжәпия, Қапият тараған. Қабыштың бізге жеткен өлеңдері Абай шығармалары өрнегінің үлгісін айқын танытады:

Жан көруге форым жоқ,
Қайнамаған сорым жоқ.
Қай шараны қолдансам,
Тіршілікте орын жоқ.
Өлгенім жоқ, тірімін,
Көп тірінің бірімін.
 Ата туыс азғанбыз,
Мұнша артын созғанбыз.
Тоғыз ата толғанда,
Ту-тапақай болғанбыз!
Қалғаның ба, Шыңғыстау,
Тауың иесіз, елің жау?!
Тым болмаса болмады-ау,
Есім дұрыс, денім сау!

Қабыш ашаршылық зұлматын жамылып, талма ауруы науқасынан айыға алмай 1932 ж. Ши дейтін жерде (Жидебай қыстауының қасы) қайтыс болады.[1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Абай. Энциклопедия. – Алматы: «Қазақ энциклопедиясының» Бас редакциясы, «Атамұра» баспасы, ISBN 5-7667-2949-9