Қазақ энергетика ғылыми-зерттеу институты

Қазақ Энергетика Ғылыми-Зерттеу Институты, КСРО Ғылыми Академиясының Қазақ бөлімшесінің Энергетика секторы негізінде 1944 жылы Алматы қаласында құрылған. 1963 жылға дейін Қазақстан Ғылым Академиясының құрамында болды. 1963 жылдан КСРО Энергетика және электрлендіру министрлігінің, ал 1991 жылдан Қазақстан Республикасының Энергетика және минералдық қорлар министрлігінің қарамағында. Институттың 6 ғылыми-зерттеу лабораториясы және бірегей 4 өндірістік базасы бар (энергетикалық жүйелер жұмысының сенімділігін арттыру жолдарын және СЭС агрегаттарының гидравликасын зерттеуге арналған тәжірибелік СЭС; метеорологиялық әсерлердің электр энергиясын тасымалдау желілеріне тигізетін әсерін зерттеуге арналған тәжірибелік полигон; қазандық құралымдарды және оттық құрылғылар мен энергетикалық технология агрегаттардың режимдік сипаттамаларын оңтайландыруды зерттеуге арналған ірілендірілген тәжірибелік база; СЭС агрегаттарын жетілдіру тәжірибелік базасы). Институттың негізгі ғылыми-зерттеу жұмыстарының бағыттары: Қазақстан энергетикасының отын-энергетика жүйелерінің дамуын болжау және оңтайландыру; сапасы төмен көмір жағып жұмыс істейтін Қазақстан электр станцияларының қазіргі және болашақтағы қазан агрегаттарының сенімділігі мен тиімділігін арттыру; қоршаған ортаны зиянды қалдықтардан қорғау тәсілдерін және энергеткалық қорларды барынша аз шығындайтын тиімділігі жоғары энергетикалық технология процестер жасау; республиканың энергетикалық су шаруашылық жүйелерін дамытуды, су электр станцияларының ғимараттары мен агрегаттарының сипаттамалары мен жұмыс режимдерін оңтайландыру. Институтта Қазақстан Ғылым Академиясының академигі Ш.Ш.Шокин ұзақ жылдар бойы жұмыс жасаған; академик Б.Қ. Әлиаров пен Б.П.Устименко, т.б. жұмыс істеді. Институттың бес ғылыми жұмысы Қазақстан және КСРО Мемлекеттік сыйлығын иеленген. Институт жанынан «Қазақстанның энергетикасы және отын қорлары» атты ғылыми салалық журнал шығарылады; диссертациялық кеңес, аспирантура және докторантура жұмыс істейді.