Қалалық пейзаж
Қалалық пейзаж (сәулеттік пейзаж) — суреттің басты тақырыбы қала көшелері мен ғимараттары болатын бейнелеу өнерінің жанры.[1]
Тарихы[өңдеу | қайнарын өңдеу]
Бастапқыда қалалық пейзаж табиғи ландшафт сияқты суреттің бір бөлігі - фон ретінде ғана қолданылып, тәуелсіз жанр түрінде қарастырылмады. Пейзаждар портреттердің немесе библиялық тақырыптағы суреттердің композициясын толықтырды, тіпті итальяндықтар ойлап тапқан перспективалық кескін жүйесі бүкіл Еуропаға таралғанда да, Ренессанс кезінде қалалық пейзаждар әлі де «терезеден қарағанда көрінетін кескіндер» рөлінде қалды. Жалпы, жанрдың дамуына көбінен майлы кескіндеме техникасының ойлап табылуы және перспектива геометриясына суретшілердің назарының артқаны ықпал етті. Осыдан кейін қалалық пейзаж жеке жанрға айналды: протестанттық сенімді ұстанатын елдерде шіркеуден ешқандай қысым болмаған соң қарқынды дамып келе жатқан ғылыми зерттеулер сызықтық перспектива принциптерінің дамуына әсер етті және осының арқасында суретшілер күрделі композицияларды жасау үшін қалалық пейзажды белсенді қолдана бастады. Голланддық суретшілерден кейін қалалық пейзажды бейнелеу өнерін басқа елдердің - Англияның, Францияның, Германияның суретшілері де дамыта бастады.
XVIII ғасырда қалалық пейзаж кескіндемесінің гүлдену кезеңі Каналетто мен Гварди сияқты танымал суретшілер жұмыс істеген Венецияда байқалды. Венециандық суретшілер ведута (қалалық реалистік пейзаж) атты жаңа жанрды сәнге енгізді. Бұл жанрдағы суреттер әйгілі карнавалдар қаласына жол тартқан бай саяхатшылар үшін өзіндік «ашықхаттарға» айналды.
Венециандық қалалық пейзаждың ең танымал шебері - ведута жанрында салатын оқушыларға арналған Венециандық мектебінің жетекшісі Джованни Антонио Каналь (Каналетто). Каналетто салған Венеция мен Лондонның эстетикалық бейнелері пейзаж суретшілерінің кейінгі буындарына тікелей әсер етті.
Қалалық пейзажды бейнелетіндер арасында аса танымал шеберлердің бірі - итальяндық Джованни Баттиста Пиранези. Оның негізгі қала көріністері - Римнің сәулеттік антиквариатының түрлері, мысалы, «Түрмелердің фантастикалық бейнелері».
XIX ғасырдың аяғында импрессионисттер, атап айтқанда Камиль Писсарро мен Поль Синьяк күнделікті өмірдің жағдайы мен динамикасына көбірек назар аударды. Көпірлер мен теміржол вокзалдары, жайлы шағын алаңдар мен халық көп жиналатын кең желекжолдар қала көрінісінің негізгі объекттеріне айналды. XX ғасырда абстрактілі және тұжырымдамалық өнерге деген қызығушылық артып, қала пейзаждары бұрынғы танымалдылығын жоғалтты. Бұған фотографияның дамуы да едәуір ықпал етті, осы кезеңде әркім өзінің сүйікті қала көрінісін бірнеше секунд ішінде түсіруге мүмкіндік алды.[2]
Қалалық пейзаждың бүгінгі тағдыры[өңдеу | қайнарын өңдеу]
Қазіргі таңда қалалық пейзаждар әлемдегі ең танымал аукциондарда белсенді сатылады. Мысалы, 2014 жылы Sotheby's Писсарроның "Монмартр бульвары. Көктем таңы" атты суреті рекордтық 32 миллион долларға сатты. Қол жетімді бағамен де әдемі қалалық немесе сәулеттік пейзаждарды сатып алуға мүмкіндіктер бар. Very Important Lot сервисі замандас суретшілерге өз веб-сайттарын құруға мүмкіндік береді, онда жас суретшілер өз жұмыстарын көрсетіп, тікелей сата алады.
Түрлері[өңдеу | қайнарын өңдеу]
Танымал суретшілер[өңдеу | қайнарын өңдеу]
- Ян Вермеер (Jan Vermeer van Delft);
- Питер Янс Санредам (Pieter Jans Saenredam);
- Ян ван дер Хейден (Jan van der Heyden);
- Уильям Тернер (William Turner);
- Джованни Антонио Каналь (Giovanni Antonio Canal);
- Марко Риччи (Marco Ricci);
- Камиль Писсарро (Camille Pissarro);
- Поль Синьяк (Paul Signac).[4]