Қатысушы:Aubakirova Aisana/Құдабаев Амантай Жетпісұлы
 | Бұл мақала әлі тексерістен өтпеді. Тексерілмеген мақалалардағы мәліметтер сенімсіз болуы мүмкін.
|
Құдабаев Амантай Жетпісұлы – Желтоқсан оқиғасының қатысушысы, Павлодар қаласының тумасы, философия ғылымдарының кандидаты, тарихшы, С.Торайғыров атындағы университетінің профессоры.
Өмірбаяны[өңдеу | қайнарын өңдеу]
Абай атындағы Қазақ педагогикалық институты мамандығы «Қазақ тілі мен қазақ филологиясы», 1986 ж. 2004 ж. – 24.00.01 «Мәдениет теориясы мен тарихы» мамандығы бойынша кандидаттық диссертацияны қорғады.[1] Амантай Жетпісұлы бірқатар ғылыми еңбектерлің авторы және құрастырушысы. Ғалым үш томдық «Қазақ мәдениеті» энциклопедиялық басылымы, «Дала даналары» атты қазақ даласының ойшылдары туралы кітаптар, 50 томдық Кереку-Баян кітапханасы «Рухнама», «Қазақ тіл білімінің антологиясы» (45 том), сонымен қатар, «Шарапатты Олжабай», «Әлкей Марғұлан және ұлт келбеті», «Ермұхан Бекмаханов және тарихи шындық» және «Бекмурат Уахатов» (6 том) кітаптарын жазуға атсалысты.[2] Автор ғылыми-зерттеушілігі арқылы «Мәдени мұра», «Рухани жаңғыру» және «Ұлы даланың жеті қыры» бағдарламаларын жүзеге асыруға атсалысты.
Марапаттары мен жетістіктері[өңдеу | қайнарын өңдеу]
«Астанаға 10 жыл» (2008), «Мəшһүр Жүсіп» (2009), Ана тілінің айбары» (2010) ордендерімен марапатталған, С.Торайғыров (2010) атындағы алтын медаль иегері, Қазақстан Республикасының еңбек сіңірген білім және ғылым қайраткері (2006), «ҚР Мәдениет қайраткері» (2010), «Қазақстанның 20 жыл тәуелсіздігі» (2011), «Павлодар облысының 75 жылдығы» (2013) орай "Облысқа сіңірген еңбегі үшін" төсбелгісімен марапатталды. 70 ғылыми еңбектің авторы. Ең үлкен басылымдар: энциклопедиялар «Қазақ тілі», «Қазақ әдебиеті», «Қазақ өнері», «Ертістің Павлодар өңірі» және т.б.
Желтоқсан оқиғасы[өңдеу | қайнарын өңдеу]
Амантай Жетпісұлы Желтоқсан оқиғасы туралы: «35 жыл бұрын қазақ жастары сол кезде халықты тыңдамаған билік тарапынан болған қысымға қарамастан, аязға қарамастан көшеге шықты. Сол кезде КОКП ОК қате шешім қабылдады деп санаймын. Алматыда алаңға шыққан жастар наразылық білдіріп, өздері туралы, халық туралы мәлімдеді. Бұл Тәуелсіздікке алғашқы қадамдар болды. Сапер күректері, брандспойттар арқылы қадамдар. Сол кезде студенттер Фурманов көшесіне жиналып, маған микрофон берді. Менің алдымда Нұрсұлтан Назарбаев, республиканың басқа да алғашқы тұлғалары тұрды. Мен Қазақстанда республиканы білетін, осында жұмыс істеген адам басшылыққа алуы керек дедім. Сарбаздар маған қашып үлгерді, ал Нұрсұлтан Назарбаев Маған қарап, итеріп жіберді де, кет деді. Сондықтан мен сол күні қамауға алудан аулақ болдым…».[3]