Қаңқу

Сөздіктен — өсек-аяңға негізделген алып-қашты сөз деген мағынаны көреміз. «Сөзде қаңқу жаман, ауруда шаншу жаман» (мақал). «Қаңқу»— түркі тілдерінің төл сөзі. Сондықтан да оның төркінін, тұңғыш мағынасын солардың арасынан іздеп табамыз. Ноғай тілінде: канькув — сөгу, балағаттау мағынасында айтылға (Ног.-рус., сл., 1983), қырғыз тілінде қаңкуу-тұспалдап сөйлеу, зәрлі тұспалдауды түсіндіреді (К. Юд., КРС, 1965).

Бұл тілдерде мақал құрамында ғана емес, «қаңқу» басқа сөздермен де тіркеске түсе береді. Біздің болжауымызша, «қаққудың» алғашқы мағынасы «зәрлі сөз» болуы мүмкін. Сондықтан да мақалдағы «қаңқу жаманды» қазіргі кезде «зәрлі сөз жаман» қалпында түсінген дұрыс деп ойлаймыз.